Dag 23: Vertrek LA.

Vandaag zouden we zelf nog even langs het "Hollywood" teken in de berg rijden en langs "Observatory. Op de weg naar de Hollywood letters kom je al veel mensen tegen die midden op de weg een foto maken van zichzelf met de bekende letters op de achtergrond. Wij wilden doorrijden tot aan de letters. Helaas is dat niet gelukt. Ergens halverwege stond een hulpsherrif met een niet al te vriendelijk gezicht te draaien met zijn knuppel. Jammer maar helaas, op naar de volgende bestemming: the Observatory. Dit verliep beter, vanaf hier had je een mooi uitzicht over de stad en zag je de letters Hollywood ook heel goed. Het observatory ging pas om 12:00hr open en dat betekende voor ons nog een uur wachten. Daar hebben we niet op gewacht. Het was mooi weer en we hadden meer zin in een bestemming aan het strand. Onderweg hebben we geprobeerd om het strand van Santa Monica te bezoeken. Voor de 50gers onder ons: het strand van Bay-watch of Pamela Anderson. Het parkeren met de camper koste daar 48 dollar ook voor een uurtje. Dat vonden wij iets te gek dus zijn we doorgereden na toch nog een foto van het strand genomen te hebben. Pamela heb ik helaas niet gezien haha. Omdat het rijden over de kustweg hier echt niet op schoot zijn we toch maar een stukje de highhway opgedoken de 101. We zijn uiteindelijk op een camping in Carpentina net voor Santa Barbera  aangekomen. Naast ons stonden Amerikanen die ons uitnodigde om Marsh-Mellows te eten. Een spekkie aan een stokkie boven een open vuur warm maken en dan gaat die tussen een soort van biscuits en een stukje chocolade. We hebben een poosje zitten praten met deze mensen. De vader was een brandweerman, haha ja Eef je komt ze ook overal tegen. Moeder was actrice, en had al verschillende Bier-reclames voor tv gedaan.  Opa en oma waren op bezoek vanuit Oklahoma en zagen hun kleinkinderen 1 maal per jaar. Gelukkig zien wij ze iets vaker. Omdat we veel te veel inkopen gedaan hadden eerder op de reis en we nu nog enkele dagen tegaan hebben, hebben we de aardappels, wc papier enz enz maar vast aan dit gezinnetje gegeven. Het leuke van Amerikanen is dat ze je uitnodigen en na een uurtje aanstalten gaan maken om naar bed te gaan. Of wij nou zo slaapverwekkend zijn of dat dit echt Amerikaans is, wij weten het niet. De trein liep op nog geen 10mtr van de camping en als hij dan langs kwam werd de fluit ook echt gebruikt. haha wat een lawaai maar gelukkig werd er s'nachts niet gereden en kwam de eerste om 06:30hr  onder luid gefluit weer langs.