Woensdag 28 mei 2014

Even geen Route 66 vanochtend. We rijden naar de Fantastic Caverns nabij Springfield (dit keer Springfield Missouri). Daar gaan we in een wagentje dat door een jeep getrokken wordt een rondrit van een uur door een druipsteen grot maken. Ja, echt, ik ga vrijwillig onder de grond. Als we de grot inrijden, wordt mijn keel een beetje dichtgeknepen. Het plafond is hier heel laag, je moet soms bukken (waar ben ik aan begonnen). Maar dan kom je in grote, hoge ruimtes en daar heb ik nergens meer last van.

Een mooie toer, met prachtige druipsteenformaties.

Dan zoeken we de Route 66 weer op. Het gedeelte dat we gisteren reden, was nog vrij levendig. Vandaag zien we meer verlaten huizen, winkels, benzinepompen, etc.

In Halltown gaan de de White Hall Mercantile binnen. Als je de buitenkant zien, kun je bijna niet geloven dat hier nog iemand huist of een zaakje drijft.

Binnen is het volgepropt met antiquiteiten. In eerste instantie zien we er helemaal niemand, maar als we wat verder de zaak inlopen, rijst ineens een oude Hillbilly omhoog vanuit de ouwe meuk.

Weer een praatje maken. Hij geeft ons een kaart en een boekje, we denken eerst dat we het krijgen, maar even later pakt hij het terug uit onze handen. Hij wilde het schijnbaar alleen even laten zien. Maar goed dat ik het niet gelijk in mijn tas stopte.

Een paar kilometer verder is het Gay Parita benzine station. De eigenaar is Gary Turner.Er zijn al een aantal motorrijders, maar als die vertrokken zijn, nodigt hij ons uit om op zijn veranda te komen zitten en biedt hij ons een fris drankje aan.  

We zitten een poosje gezellig te babbelen voordat we verder gaan.

Als we in een plaatsje even stoppen voor wat foto’s van vervallen gebouwtjes, komt een man uit een van die gebouwtjes (een soort schuur). Hij vertelt dat je daar de lekkerste cheeseburgers ter wereld kunt eten. Wat!?! In die vervallen schuur? Normaal zouden we niet eens op het idee komen dat daar een eettent zou kunnen zijn. Omdat net onze magen een beetje beginnen te knorren, gaan we toch maar eens een poging wagen. Binnen is alles ingericht in de 50er jaren stijl en zo te zien is er al die tijd ook niks aan gedaan. Er staat een oude jukebox die singles met country muziek speelt.

We bestellen de cheeseburgers en ze zijn inderdaar heerlijk en enorm groot! Voordat we vertrekken komt er groepje motorrijders binnen.

Voldaan en een leuke ervaring rijker rijden we naar Carthage, een plaatsje met een leuk centrum, waar we even rondwandelen.

Een stuk verder rijden we de volgende staat binnen: Kansas. Deze staat heeft het kortste stukje Route 66: 21 kilometer. Maar het is wel een leuk stukje.

In Galena zie je opvallend veel lege gebouwen. Hier is echter ook het ‘4 Cars on the Route’. Een compleet gerestaureerd benzinestation en restaurant, waar de originele takel sleepwagen staat, die model stond voor Tow Mater uit de film ‘Cars’.

Kasper, deze is speciaal voor jou.

De dame uit de zaak komt naar buiten om ons te begroeten en wijst op de dingen die bekend zijn uit de film. Binnen vraag ik of ik een beker koffie kan kopen. Niet kopen, wel krijgen want het is gratis.

Dan rijden we de volgende staat alweer in: Oklahoma. De vierde staat van de acht.

Overnachten doen we in een plaats die Miami heet. Er is niemand meer in het kantoortje van de camping, dus moeten we een formuliertje dat je buiten kunt pakken invullen en het geld+formulier in een envelop doen en in de brievenbus gooien.

Enne…. Ik weet niet wat ik ervan moet denken, maar hier op de camping is ook een tornado shelter. Ik begin gelijk ongerust naar de lucht te kijken.