Maandag 2 juni 2014

Het is ons opgevallen dat er in Texas niet zoveel R66 bordjes langs de weg staan. Ze staan hier om de mijl op de straat geschilderd, omdat veel van de bordjes gestolen worden.

We komen ook vandaag weer veel leegstand en verval tegen. Wat betreft urbex fotografie kan ik hier mijn hart ophalen.

We rijden door ranchland en passeren een ranch met zoveel koeien als we nog nooit bij elkaar hebben gezien. Ramen dicht, neus dicht en rijden maar.

In het plaatsje Vega is nog maar weinig bedrijvigheid. Er zijn nog wat aardige typische R66 overblijfselen te bewonderen.

In Adrian zijn we precies op de helft van de Route 66. We zijn hier even ver van Chicago als van Santa Monica in Los Angeles.

Het Midpoint Café maakt daar gebruik van, het is de plek waar men kon vieren de helft van de route achter de rug te hebben. Het heeft een heerlijke vijftiger jaren inrichting. We kopen er voor elk een stuk van de beroemde ‘Ugly Crust Pie’ die we ons wat later heerlijk laten smaken.

Het Sunflower Station, een voormalig pompstation, is nu in gebruik als Western Gift Shop. Eigenares Fran, een bekend figuur langs de route, maakt een praatje met ons en vraagt of we de film Cars kennen. Ja, dankzij onze kleinzoon Kasper heb ik er inderdaad kennis mee gemaakt. Ze geeft ons een kaart van Cars en zet Kaspers’ naam erop. We krijgen ook nog een grote sticker mee.

Af en toe moeten we een stukje snelweg rijden omdat de R66 ophoudt of onverhard is.

Texas is één van de grootste staten van de VS. Het gedeelte dat wij doorkruisen is de zogenaamde Pan Handle, het noordelijke deel waar Texas op z’n smalst is.

Het duurt danook niet lang of we rijden New Mexico binnen. Het landschap is veranderd: van vlak ranchland is het nu woestijnachtig heuvelland met wat rodere aarde. Omdat het in een andere tijdzone ligt, mogen we hier de klok een uurtje terug zetten.

Glenrio is een ghost town, maar bij alles wat enigszins de moeite waard is, staan bordjes: private property of no tresspassing.

We komen door San Jon en rijden een poos daarna Tucumcari binnen, onze overnachtingsplaats. Maar eerst gaan we de plaats bekijken, er is hier genoeg te zien. Het Blue Swallow Motel is nog steeds in bedrijf.

Het heeft kamers die veelal een eigen garage hebben. De garages zijn aan de binnenkant voorzien van scenes uit o.a. de film Cars.

De Tee Pee Curios is een souvenirwinkel met de ingang in de vorm van een TeePee (Indiaanse tent).  Het neon reclame bord is recentelijk gerestaureerd.

Dan op naar de camping, waar we al vroeg arriveren, mede door het uur extra. Het is een camping met alle voorzieningen, kan ik me met wat huishoudelijke taken bezighouden die tenslotte ook af en toe gedaan moeten worden. Henk neemt een duik in het zwembad.

Vanochtend begon de dag bewolkt, het was zelfs een beetje fris. Maar als de zon doorkomt, wordt het weer een warme dag met alleen een briesje, de harde wind hebben we in Texas gelaten.