Icefield Parkway

Zaterdag 6-7-2014 Jasper
Geen zon vandaag bij het opstaan. Eerst even een rondje hardgelopen op de camping. Dat ging goed. We kwamen nog één hert tegen, een Wapity-hert. Hier in Canada spreek je dat uit als 'woppedie'. Na douche en ontbijt was het tijd om te vertrekken. Jasper verlaten, een beetje jammer want het was er mooi en gezellig.
Voor vandaag stond de Icefield Parkway op de planning, een route van ongeveer 300 kilometer die door bergruggen en gletsjers voert. We hadden afgesproken alle bezienswaardigheden onderweg te gaan bekijken. Zo zagen we opnieuw prachtige watervallen. De mooiste waren wel de Athabaska-falls, wat een water, wat een donderend geweld.
Twee keer was er een kleine file langs de weg: een beer natuurlijk. Een Grizzly en een zwarte beer.
Rond twee uur kwamen we bij het Icefield Information Center. Een plek waar je allerlei uitstapjes naar de gletsjers kunt maken. Wij kozen voor Icefield Adventure. Met een touringcar werden we naar het begin van de gletsjer gebracht en van daaruit, met een bijzonder sneeuwvoertuig met hele grote banden, naar de gletsjer (onderweg een helling van 30 graden). Daar rond te lopen was heel indrukwekkend. Al dat ijs en de waterstroompjes die eruit kwamen. Al die tinten wit, blauw, zilver, azuur en grijs. Het verblindende licht. Zo supermooi! Ik heb een flesje smeltwater getapt, lekker.
Onderweg vertelde de chauffeur wat wetenswaardigheden. De dennenbomen langs de route van hooguit een meter of acht zijn rond de 400 jaar oud. Per jaar hebben zij maar 60-90 dagen de kans om te groeien. De rest van de tijd is het te koud. Ook vertelde de jongeman, een ervaren bergbeklimmer, dat er bovenop de bergen hier veel zeefossielen zijn te vinden. Schelpen met de omvang van een vrachtwagenwiel bijvoorbeeld. Het geweld dat hier ooit moet hebben plaatsgevonden is onvoorstelbaar. De aardlagen die hier over elkaar heen geschoven zijn, getuigen daarvan.
Het uitstapje duurde langer dan gedacht. Pas tegen vijf uur waren we terug bij onze camper. De eerste camping die we tegenkwamen maar gepakt en nu staan we op een plek waar we bijna helemaal selfsupporting moeten zijn. Douches zijn hier bijvoorbeeld niet. Zelf inchecken was ook de bedoeling. En de telefoon heeft hier geen bereik.
Echt warm is het vandaag niet geworden. Mijn rokje is halverwege de reis verruild voor een broek; vest, sokken en schoenen aan, anders is het te koud. Nu ik dit typ, regent het buiten en is het 11 graden. Blij met onze warme camper.