Naar Riverside als tussenstop voor Rocky Mountains

Ondanks de fluitende treinen hebben we goed geslapen Blijft een raar fenomeen. Dit is een overweg met automatische bomen en die trein geeft 4 keer een luid signaal af. Ze rijden nog steeds met een slakkengang. Vanochtend was er een met 140 wagons vol steenkool. Struikel bijna over een konijn dat zo maar opeens uit de bosjes komt. Blijft daarna gezellig bij me.

Tegen 10:30 vertrekken we van Ponysoldier RV park. Lange weg naar Cheyenne maar het landshap wisselt. Soms wat rotspartijen en ook meer landbouw. Soms grote kuddes koeien. We vragen ons af waar die beesten ’s winters zijn. We zien nergens stallen en de ranches zijn meestal klein. De meeste wel moderne gebouwen. In de buurt van Cheyenne steeds meer vakantiehuizen, Zien er goed uit. Nergens een zwembad. De zon is ruimschoots aanwezig maar het waait fors. Veel bijsturen dus.

We besluiten niet naar Cheyenne te gaan maar door te gaan via weg 210 naar Laramie. We rijden door een mooi gebied met bergen, bossen, riviertjes en stijgen weer behoorlijk. Overigens zijn we hier nooit onder 1400 meter zeeniveau. We zien een leuk meer liggen en willen daar lunchen. Maar waar is de toegangsweg. Beetje op en neer gereden en gevonden. Het is Crowdy State Park. Leuk terrein en daar geluncht maar helaas binnen. De wind had zeker een kracht van 6. De camper stond spontaan te schudden.  

Daarna verder naar Centania en de Medicne Bow Mountains in. We stijgen behoorlijk in een fraaie omgeving. Leuke bergriviertjes zien geen lake. We zien  een bordje Barber Lake en nemen die route. We dalen flink af maar alsmaar geen meer. We zijn te ongeduldig. We komen bij diverse meertjes, vennetjes. Inmiddels blijken we wel weer helemaal afgezakt en nemen de weg opnieuw naar boven. De tocht gaat verder en hoger en hoger. Hier en daar wat sneeuw en dan steeds meer sneeuw. Het wordt steeds mooier en uiteindelijk belanden we in een gebied waar de rivieren nog gedeeltelijk bevroren zijn. De grond is aan net ontdooien, overal water en een begin van beekvorming. Op de achtergrond enerzijds de dalen en anderzijds nog hogere besneeuwde kale bergen. We zitten op iets meer dan 3500 meter hoog. We rijden er met 10 mijl per uur door heen. Prachtig gezicht. Genieten op de top nog even van het uitzicht en dalen weer af naar beneden. We hebben geen dieren gezien. Uiteindelijk komen we uit bij Lazy Acres in Riverside en krijgen de laatste en mooie plaats. Kampeerstoelen te voorschijn en nog een uurtje in de zon. Diner bestond uit Beef uit Yellowstone en prei  met kaaswijnsaus.

Kortom wederom een prachtige dag. En Cheyenne? We weten niet wat we gemist hebben. Maar dit was fantastisch. Morgen verder naar? Dat zien we morgen wel weer.

Bijzondere ontmoetingen. Altijd zeggen ze hier: “Hello how are you”. De tweede vraag is “where are you from”. Die eerste is beleefdheid. De tweede levert heel vaak interessante discussies op. Op de eerste plaats kennen ze allemaal “The Netherlands”. Of van het voetbal of omdat ze er geweest zijn. Dat geld zowel voor de jeugd als voor de ouderen. Vandaag loop ik over het terrein om internet te checken en kom ik een donker gekleurd type tegen en die blijk Nederlands te spreken! Hij komt van Java en is met zijn ouders in Denver  terecht gekomen. Een half uur later klopt hij aan de deur met een andere Nederlander, een fries die in Alkmaar woonde en nu al 35 jaar hier woont. Zomaar op en camping in the middle of no where