San Diego day three; Seaworld and a world you must see

Onze derde dag in San Diego begon naar goede gewoonte met een ochtendlijke zwembeurt, waarna we richting de USS Midway trokken. Dit vliegdekschip werd begin de jaren 90, na bijna 50 jaar dienst, uit de vaart genomen om nadien opgemaakt te worden tot een realistisch museum. Een must have seen, wanneer je deze stad aandoet. Tientallen vrijwilligers, waarvan een respectabel aantal oud-gedienden van dit schip, vertellen honderduit en met bergen enthousiasme over hun Pride of the Sea. Je krijgt de gelegenheid om quasi alle belangrijke en interessante plaatsen en plekjes te ontdekken. Om je hierbij te begeleiden, kan je als bezoeker een audioguide ophalen die je aan de hand van getuigenissen informatie geeft over de ruimte waarin je je bevindt. Het bezoek vangt aan op het dek waar de vliegtuigen gestationeerd staan; vervolgens word je eerst naar de eerste slaapvertrekken geleid: de laagste in rang sliep beneden in het 3-persoonsstapelbed en kreeg de minste opbergruimte. Van comfort was hier geen sprake. Vervolgens kwam je in het ankergedeelte terecht en een nieuwe lading slaapplaatsen, met douche deze keer. Op het vliegdek staan een dozijn jets, straaljagers en helikopters waarvan er enkele deel hebben uitgemaakt van dit legendarisch schip (naam komt overigens van The battle of Midway; enkele dagen na de aanval op Pearl Harbour). Je krijgt deskundige uitleg over het vertrek- en landingsmechanisme. Vicky en onze Yunah hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om in een straaljager flight-simulator te stappen, een jarenlange droom van mijn echtgenote. De ene kwam er groen uit, de andere wit. Ondertussen was ik met de 2 jongsten de mess gaan bezoeken en krijgen we een inkijk op de maaltijdkeuze van de soldaten. Ons jongens zijn er van overtuigd dat het eten thuis toch wel beter is. We kunnen nog verschillende alinea’s schrijven, echter 1 ding is zeker: een bezoek aan de USS Midway mag je zeker niet overslaan. Vandaag stond ook de uitstap naar Seaworld op het programma. Daar ons bezoek van de voormiddag royaal was uitgelopen, leken we onvoldoende tijd te hebben om dit park te bezoeken. Uiteindelijk viel dit wel mee. Als eerste gingen we naar de beluga’s die net hun portie vis kregen. Beluga’s hebben overigens geen probleem om ondersteboven te zwemmen en hun hoofd in alle richtingen te draaien. In het volgende verblijf zagen we ijsberen gevolgd door walrussen, die enkel hun achterste wensten te tonen. Het pinguïn- en haaienverblijf was eerder basic. Die vinden we bij ons ook terug. We wilden onze jongens verrassen met Dine with Shamu een buffetrestaurant aan de boorden van het orka-bassin. Terwijl je zit te eten, vertellen de verzorgers over deze dieren en laten ze hen enkele kunstjes doen. Ondanks de minder lovende recensies

die we hadden gelezen, was dit toch een geslaagd initiatief en was het eten meer dan aanvaardbaar. De avond sloten we af met de avondshow Splash with Shamu. Een DJ warme het publiek op waarbij je ahv je dansinzet op het grote scherm werd geprojecteerd. Onze Yårvid is er 2x in geslaagd. De show zelf was wervelend; de combinatie van het avonddonker met muziek- en lichtspektakel tilden de acrobatische toeren van de orka’s tot een ultiem niveau. Menige sprong werd onthaald op oeh- en aah-gekreun en applaus. Een schitterend einde van ons bezoek aan San Diego; de afsluiter mocht er evenwel ook wel wezen. Owv de 50ste verjaardag van Seaworld werd er nog een vuurwerk afgeschoten.

Oh ja, vanavond hebben we ook nog een klein half uur kunnen zwemmen. Zo heb ik extra punten gescoord bij onze jongste zoon. Morgen ruilen we de stad voor een eerste keer in voor de woestijn. Andere activiteiten (korte wandelingen) en voor de eerste keer een langere rit voor de boog (circa 400km).