Overgangsetappe naar Pismo Beach

Vandaag stond een heuse overgangsetappe geprogrammeerd: ruim 250mijl naar Psmo Beach. Het beloofde een warme rit te worden; in Barstow gaf de thermometer alweer bijna 100¨F aan.

Barstow is gelegen aan de historische route 66. Men probeert hier het verleden levendig te houden ahv diverse muurschilderingen. Het centrum lijkt knus te zijn, maar enkele tientallen meters links en rechts van de hoofdstraat krijg je het beeld van een vergane glorie. Soit, richting de Pacific dan. Kaarsrechte wegen, geen interessante stops onderweg en een hyperactieve zon. Tijdens het laatste uur wat animo, wanneer 2 wagens aan de kant worden gezet wegens, vermoedelijk, overdreven snelheid. De laatste 25 mijl zakte gelukkig de temperatuur naar een voor ons normale waarde van 72*F (een goeie 22-23¨C). Ons hotel ligt op een klif boven de Pacific; de kamers zijn maritiem ingericht (wij hebben zelfds 2 badkamers!) en het zwembad geeft uit op de oceaan. Vanop ons balkon zien we de pelikanen vliegen. We hebben ook nog onze voeten natgemaakt in de oceaan, waarbij een zeeleeuw ons nog goeiedag kwam zeggen.

Vanavond zijn we gaan eten in Ventana Grill, volgens Tripadvisor en Yelp het beste restaurant uit de wijde regio. Gelukkig hadden we gereserveerd en kregen we een tafel aan het raam met zicht op de ondergaande zon.Voor het menu verwijzen we graag naar http://ventanagrill.com/menu/dinner-menu/ Vicky koos als entree voor de garnaalcoctail (gemiddelde lengte garnaal 7cm) en zalm met Parmesaankorst als hoofdgerecht; ikzelf ging voor de Alaskan Halibut Ceviche en de zeebaars. Om duimen en vingers van af te likken.

En voor zij die eraan twijfelden, vanavond werd er ook weer gezwommen!