via Las Vegas naar Zion en Bryce canion

 Hernieuwde poging voor Via Las Vegas naar Zion en Bryce
De grootmoeder aan het kampvuurtje zat duidelijk om een praatje verlegenen vertelde honderduit over haar kinderen,kleinkinderen, de situatie in de States de crisisen dat de jeugdwerkeloosheid zo hoog is en dat de meeste ouders 2 banen hebben. Waar we absoluut naar toe moeten in LA waar ze woont Ze gaat zelfs het adres en tel. nr voor ons ophalen Ze weet een plek waar veel bijzondere auto,s als in een museum zijn verzameld en waar je gratis een rondleiding kan krijgen. Dat houden we zeker in ons achterhoofd. Ook weet ze te vertellen dat door de droogte die al 2 jaar aanhoudt de de problemen rondom het watertekort hier enorm gaan worden Zo heeft Las Vegas in 1 maand tijd al een hoeveelheid water gebruikt die normaal gesproken voor 1 jaar is bedoeld Wat een verspilling Dat bedenk ik mij ook wanneer we in Vegas aankomen na een droge rit van ruim 5 uur waarbij  slechts af en toe een oase   met wat schaduw waar je    bij een benzinestation een booschap kunt doen En dat is het dan Death valley laten we links liggen Het is ons zo al desolaat genoeg Las Vegas is een contrast met de omgeving doordat er veel mensen op een hoop zich in kermisachtig vermaak storten Wij staan op een RVpark naast de Strip waar weliswaar een doucheplek en een klein zwembad is maar voor de rest geen verkoeling geeft. Met niets doen staat het zweet je al op  de rug dus in koken heb ik niet veel zin Dan maar kijken in het CircusCircus waar we naast staan We zijn kennelijk niet de enigen wantt het steakhouse is reeds volgeboekt tot laat We besluiten tot een broodje van de Subway wat uitstekend smaakt want we eten al dagen geen brood maar tortillas Dit blijkt een uistekend alternattief voor de zoete pastry dat ze hier voor brood laten dooorgaan De tortillas smaken goed met scrambled egg, nutella en marmelade. Ons zelf meegenomen koffiepotje maakt het ontbijt compleet. Na de verbazingover het vermaak in Vegas hoeveel mensen kunnen in een mensenmassa met z,n allen geobsedeerd door het winnen van geld eenzaam zitten zijn achter een geldmachine, gaan we een bloedhete nacht in waarbij de airco niet goed werkt en we om half 7 in de ochtend de stad uitvluchten. Op naar het tweede nationale park Zion. Ik hen mij onderweg herhaalderlijk afgevraaagd wat de pioniers ooit in hemelsnaam te zoeken hadden in dit wilde westen, maar wanneer je in de buurt van Zion komt en de indrukwekkende gebergtes ervaart die door de mormonen indertijd met bijbelse namen zijn geeerd begint er iets te dagen. Je voelt je als mens hier zo nietig  en bewust van de grootsheid van de natuur, dat het idee dat je omgeven word door tekens van God zoals zij in die tijd dachten niet vreemd is.   De rivier die dit landschap gevormd heeft, blijkt een krachtig instrument    We volgen de Virgin River het park in en belanden op een primitieve kampeerplek.. Het is nog steeds erg heet maar de rivier geeft verkoeling en HJ, Leon en Zita maken met stenen een  dammetje waardoor je een heus bad kan nemen. Wat is dat toch dat de mens altijd zijn sporen wil achterlaten? Pas aan het eind van de middag nemen we de shuttlebus het park verder in. Dat hebben ze overigens goed geregeld in tot nu toe alle parken. Bezoekers kunnen gratis mee met de energiezuinige pendeldienst, je stapt op en af waar je wil. Wij voelen ons sowieso erg welkom. Overal zijn vriendelijke mensen die je gevraagd en ongevraagd advies en tips geven Om Zion te verlaten gaan we aan het eind een tunnel door die zo smal is dat aan beide zijdes het verkeer tot 1 richting wordt geleid Op naar Bryce De eerste dag gaat gepaard met een weersveraandering We zijn net geinstalleerd in ons derde Nat park wanneer donkere wolken zich vormen en we de rest van de middag mett regen en onweer te maken hebben. Dat wordt dus luieren, lezen en uitteindelijk klaverjassen. S,nachts weer eens onder i.p.v. op het dekbed gelegen. Gisteren begon de dag weer stralend en we besluiten te verhuizen naar de RV plek net buiten het park waar meer luxe: zwembadje,douche,elektriciteit en wifi, maar waar ook de pendelbus naar het park begint. Wat een mooie wandeling gemaakt eerst hoog langs diepe ravijnen met vreemdsoortig gevormde kliffen (niet goed voor mijn hoogtevrees) dan nog een loop naar beneden langs bomen die zich tussen de stenen wanden een weg omhoog zoeken. Een vermoeiende tocht maar absoluut de moeite waard. Dan is het daarna goed toeven aan de rand van het zwembadje. Gisteravond nog een Rodeo bezocht. Een ervaring die in deze omgeving past en waarbij we onszelf enthousiast de stoere cowboys hoorden aanmoedigen. En dat allemaal met een ondergaande zon in een weids landschap op de achtergrond. Wat wil een mens nog meer?