Vrijdag onderweg naar Grand Canyon

Vrijdag onderweg naar Grand Canyon

Vanaf Palm Springs de richting naar de Grand Canyon ingezet, vandaag gaan we 650 Miles afleggen. Een behoorlijke afstand dus. Even tanken in Palm Springs en huplakee de roue op. Palm Springs blijkt nog behoorlijk groot als we er doorheen rijden, hier komen we ook de grotere villa's tegen. Al redelijk snel zitten we op de highway 10 en de volgende afslag is 177 km verder dus alleen maar rechtdoor. De omgeving van de highway bestaat veelal uit zand en rotsen en om de zoveel tijd is er een dorpje verlaten of niet en natuurlijk de regelmatig terug kerende parkeer en tankstations omringd met de Mac donald's of Wendy's waar je een stevige maaltijd kan halen. Gezien onze camper ook constant dorst heeft besluiten we te tanken bij een halfvolle tank ($60). Zoals in veel gidsen staat geschreven weet je tenslotte niet waar de volgende benzinepomp is.Bij de grens van Arizona aangekomen dachten we tolpoortjes te zien maar dit zijn controle posten die bij elke grens overgang zijn en waar de vrachtwagen zich moeten laten controleren, wij mogen gewoon doorrijden. Ik moet zeggen dat het landschap ook aanzienlijk veranderd het is veel groener en hoe verder we komen dit ook mooier word met mooi gevormde bomen en bergen. Bij de eerste benzinepomp is het dan zover Jacqueline gaat voor het eerst achter het stuur. De TomTom heeft inmiddels onze route aangepast en lijken binnen door te gaan over de 95, het maakt ons niet uit als we maar uiteindelijk op de juiste plek terecht komen. Langs deze weg is iedergeval nog minder te beleven, af en toe een trailerpark of ranch verder wijzig te zien. Volgens de TomTom moesten we na 144 km een scherpe bocht naar rechts maken, deze bocht reden we echter voorbij omdat dit nou niet echt op een afslag leek. De TomTom bleef volhouden dus toch maar toegegeven en deze weg ingeslagen. Tot onze verrassing zagen we het symbool van de historische route 66. Nu kunnen we dus vertellen dat we ook op deze route hebben gereden. Na een stukje deze route te hebben gereden gingen we een andere highway op. In de verte zagen we donkere wolken en onweer, hier zullen wij wel moeten zijn want het weer in de Grand Canyon kan wisselvallig zijn, iets frisser dan Palm Springs mocht van mij wel. Onderweg na de afslag Grand Canyon te hebben genomen kwamen we dan ook in een behoorlijke tegenbui terecht. Gelukkig is de camper waterdicht. Op de highway 64 waar we inmiddels reden moest ook ergens onze camping zijn. Er was niet echt een soort huisadres opgegeven. Maar er stond langs de weg netjes een bordje Ten X camprground. Bij aankomst stond er info over hoe en wat want hier was geen receptie zoals we gewend zijn. Volgend de reserverings email hadden we plekje 32, het terrein oprijdend kwamen langs de gastvrouw zoals ook op de vorige campings. Volgens de verschillende weblogs moest dit een zeer vriendelijke oude vrouw zijn en dit klopte. Ze gaf ons de info en wij midden in het bos op zoek naar onze plek. Bij Jacqueline kwam het besef dat erop deze camping geen elektriciteit en of douches waren, ojee en nu. Gelukkig hebben wij ons huis bijons en zijn we van alle gemakken voorzien. Even rond gekeken en besloten toch nog even het park in te gaan. Bij de ingang een pas gekocht voor $80 die dan ook geldig is voor de andere parken. Wij hadden het idee om naar de plek dessert view te rijden en volgens de gastvrouw was dit best een eind rijden maar goed onderweg kwamen we langs een ander uitkijkpunt waar we direct gestopt zijn. Je denkt te weten hoe zo'n Canyon eruit ziet maar dit is echt niets vergeleken met de werkelijkheid. Waanzinnig mooi zeg, ogen te kort om te kijken wat een diepte en de verschillende kleuren. Jacqueline had een tas van Groots bij zich en had afgesproken bij het maken van een mooie foto met deze tas voor de Grand Canyon €100 te kunnen verdienen. Dus de tas heeft verschillende poses moeten innemen. Verderop zijn we nog gestopt bij het Grand view point en ook hier het oneindige uitzicht en mooi. Na het maken van vele foto's op weg terug naar de camping. Plotseling stonden de auto's stil langs de weg en zagen wij ook de verschillende herten gewoon langs de weg staan. Een stuk verder op een hele kudde die gewoon vlak langs de weg stonden te grazen. Een geweldig gezicht. Ze trokken zich ook helemaal niets aan van alle aandacht en de mensen om  hun heen. Onderweg nog maar eens getankt en hier ook een hele kip gekocht die we op de camping met wat salade genuttigd hebben. Op onze plek is ook een bak om een kampvuur te maken en Robert kon het natuurlijk niet laten om vuurtje te stoken met als gevolg veel rook en maar even vuur wat ook nog richting onze zit plaats trok. Omdat we midden in het bos zitten werd het al snel helemaal donker en stil. Geweldig om mee te maken, even nog wat lezen en dan naar bed.