Sequoiapark

Via Bakersfiels (ziet er niet heel veilig uit) rijden we richting Sequoiapark. We komen door eindeloze fruitstreken en dorre vlaktes. Een hele rare combinatie. We zien gigantische kanalen, puur gemaakt voor watertoevoer. Heel wat ervan staan droog. En overal borden dat de politiekers het waterprobleem moeten oplossen.  Men heeft voor God gespeeld en anderen moeten de scherven bij elkaar rapen - enfin zo komt het een beetje over. Maar het is een discussie die wij niet met hen aangaan. Het heeft blijkbaar al het derde jaar op rij maar 1/5 geregend van wat het normaal zou moeten doen. Overal hangen bordjes dat je zuinig moet zijn met water. Toch zie je hier en daar (voornamelijk aan de grote) huizen heldergroene gazons.

Aan de ingang van het sequoiapark krijgen we de opmerking dat we eigenlijk iets te lang zijn maar het is rustig in het park en als we voorzichtig zijn, mogen we verder. We zijn uitermate voorzichtig - maar zijn we dat niet altijd - maar het valt allemaal reuze mee. Er zijn geen onoverkomelijke hindernissen. Het is een prachtige route en al helemaal als we in de eeuwenoude bossen komen.  Aan het visitor center midden in het park staat een middelgrote sequoia. Deze hebben ze op de grond in afstand uitgetekend. Bijzonder leuk. We blijven dit toch heel apart vinden.

We kopen zelfs een sequoia voor thuis, een piepkleine welliswaar. We zullen hem dus nooit groot zien :-)