How y'all like The Big Easy?

New Orleans - The Big Easy - ligt aan het einde van een 25 mijl lange snelweg op palen, zo'n 10 meter boven de moerassen van de Mississippi Delta. De aligatoren drijven in het water en de Paarse Reigers en Ibissen staan stokstijf op jacht naar een lekker visje. 

Waar Memphis duidelijke creoolse invloeden had, blijkt New Orleans de hoofdstad van de Creolen. Dit vind je vooral terug in het eten. Gumbo is een soep dat eruit ziet als moeraswater, maar een pittige bouillon is met daarin rijst, garnalen, worst en vlees. Erg smakelijk. 
Naast de Creoolse invloeden, zie je hier ook duidelijk de Franse invloeden terug. De naam van onze campground is Pontchaintrain Landing en ook straten als Bourbon Street en Toulouse Street laten duidelijk de sporen, die de Franse invasie heeft achtergelaten, zien.

Het is een vieze stad met stinkende straten en veel zwervers en verslaafden. Waar sommigen nog proberen hun panden, met de typische bouwstijl van de Fransen, te onderhouden, laten de meesten de panden vervallen in ouwe krotten.

De bewoners van New Oleans zijn echter erg vriendelijk. Overal klinkt Blues muziek, uitgevoerd door zowel straatmuziekanten als bands die live optreden bij de restaurants. Vooral Gwynn is erg onder de indruk van de muziek en als hij moe is en niet wil slapen, is 2 minuten bij een band staan voldoende om hem heerlijk in slaap te krijgen. 

Catfish (meerval) is hier een locale specialiteit, evenals Crawfish (kreeftjes) en alles wat voor de rest gefrituurd of gerookt wordt. Red Beans and Rice is wat hier dagelijks wordt gegeten. En de locale cocktail, waarvan je gegarandeerd achteruit gaat lopen is een "Hurricane". 1 deel donkere rum, 1 deel gele rum,  1/2 deel blanke rum, 1/2 deel grenadine en veel ijs en stukjes sinaasappel. 

Morgen gaan we door richting Lafayette.

New Orleans - The Big Easy - lays on the end of a 25 mile high way on poles, 33 feet above the swamps of the Mississippi Delta. The aligators are drifting in the water and the Purple Herons and Ibisses are standing still looking for a nice little fish to eat.

Memphis has clearly Creole influences, but New Orleans is definitely the capitol of the Creols. You'll find these influences especially in the food, like Gumbo. This is a soup wich looks like swamp water, but consists of a spicey broth, rice, shrimps, sausage and meat. It is really nice.
Besides the Creole influences, the French influences are very clear. The name of our campround is Pontchaintrain Landing and streets like Bourbon Street and Toulouse Street show the signs of the French invasion.

It is a dirty town, with smelly streets and a lot of homeless people and addicts. Some people try to maintain their buildings, with that typical French style. But most neglect their homes, which will become shacks.

But the inhabitants of New Orleans are very friendly. Blues sounds sound everwhere, brought by street musicians and live bands at many restaurants. Gwynn especially is very impressed by the music. And even if he is tired, the sounds of the Blues, will have him drifted off to sleep in 2 minutes. 

Catfish is a local speciality, like the Crawfish and everthing else that is fried or smoked. Red Beans and Rice is what is eaten daily. The local cocktail " Hurricane" wil have you drunkm in no-time. Loads of rum!

Tomorrow we will be heading in direction of Lafayette.