Over sprookjesachtige paden (en de horse shit trail)

Om alle drukte voor te zijn besloten we om 7 uur naar het park te vertrekken. Met een goed half uur rijden zouden we er dan voor 8 uur zijn. Dat kwam ook zo uit en we konden vooraan op de parkeerplaats parkeren. We waren hier echter zo vroeg dat er nog geen info open was. Dan dus maar even een trailtje vooruit lopen. Dat werd de Lower Yosemite Falls trail. Een leuk rondje met hele mooie uitzichten op de watervallen en met veel water,  sprookjesachtige beelden. Daarna ging het naar de park Rangers voor een kundig advies. Iedereen had zo zijn of haar favoriete trails. De Ranger wist alle ideeën tot redelijke proporties terug te brengen en kwam met enkele leuke ideeën. Het werd uiteindelijk de Valley loop trail, niet zo'n spectaculaire naam, maar wel een fantastische tocht met een en al hoogtepunten en mooie vergezichten.  Een klein nadeel; de route werd gedeeld met paarden en hun cowboys. Hierbij liet de een wat meer achter dan de ander. Al met al deed het echter niks aan de route af. Bij het Mirror Lake maakten we een korte pauze. Het water deed zijn naam eer aan en zorgde voor mooie spiegelingen en fantastische uitzichten. Jolanda en Tien namen, na een pittige afdaling, vanaf hier de bus terug naar Yosemite Village. Bij de Merced aangekomen zagen wij de YOSAR nog oefenen in het redden van drenkelingen uit een snelstromende rivier. Een taak die grondig en met grote inzet opgepakt werd. Daarna ging het langs de Merced verder tot bij de Happy Isles. Dit zijn een aantal eilandjes in de Merced. Heerlijk rustig, afgezien van het gedonder van de watervallen en het lawaai van de stroomversnellingen. We bleven hier even hangen om wat bij te tanken. De trail ging verder via Curry Village, een tenten vakantie kamp, dat midden in de vallei gelegen is. Daar kwamen we Michael tegen, een seizoenswerker die, net als Mirjam, vandaag jarig was. Van hem kregen we nog een inkijk in de vakantietenten met een sterke geli ik ken is met die uit de Amerikaanse burgeroorlog. De overnachtingprijs, per persoon, was overigens omgekeerd exponentieel met de geboden voorzieningen. Wat ben ik blij met een beetje meer comfort tegen een fractie van de prijs. Over vlakke paadjes ging het richting Yosemite Village. Bij een brug over de Merced kwamen we nog een drietal onverstandige waaghalzen tegen. Ze sprongen van de leuning van de brug het water in, dat ging zover wij konden bekijken, voor elk van hun minimaal een keer of 3 goed. Maar het blijft wel dom en onverstandig. We liepen daarna door na ar het Visitor Center waar we met Jolanda en Tien afgesproken hadden. Na 9 uur wandelen, klimmen, dalen, kijken en genieten hadden we het wel gehad. We gingen op zoek naar de auto's en maakten ons weer op weg naar het hotel.

Groetjes,  Peter