Strandwandeling en hippie herinneringen

San Francisco ligt weer achter ons, de weg naar het zuiden is ingezet. Het eerste stuk gaat weer over drukke highways, langzamerhand worden die rustiger. Uiteindelijk gaat het over in rustige wegen. We stoppen bij een echte authentieke diner voor een verlaat ontbijt. Wat je hier bij een ontbijt krijgt vult menig compleet dagmenu. Links en rechts zitten nog wat andere gasten, die zo te zien regelmatig aan zulke diners een bezoek brengen. Er wordt dan ook niet zo op een kilootje meer gekeken. Gesterkt gaan we daarna verder richting zuiden. Tussen fruitbomen, groentevelden en boerderijen door schieten we behoorlijk op. Bij een boerderijwinkel stoppen we voor wat vers fruit voor het dessert na het avondeten. Het worden kersen, bananen en aardbeien. Meest uit eigen aanbouw!  We rijden Monterey voorbij en gaan eerst door naar Carmel. Wereldberoemd uit de hippie,  vele "would be" kunstenaars hebben hier hun geluk beproeft, sommigen geslaagd en velen niet. Maar wat er is blijven zitten heeft een naam opgebouwd. Veel boetieks en leuke knusse gebouwtjes sieren de straten in het commerciële gedeelte  van de stad. Een leuk en rielekst tussenstopje in de plaats waar Clint Eastwood tot voor een paar jaar nog burgemeester was. Je hoeft niet perse een mindere acteur te zijn om president of gouverneur te worden, een goede acteur kan het nog altijd tot burgemeester schoppen. Het echte land van de onbegrensde mogelijkheden. Na nog een tochtje naar het strand en een korte strandwandeling werd het tijd voor Monterey. Eerst bij het hotel langs en inchecken en daarna door naar de Fisherman's Wharf in Monterey. Ook hier een aardige pier met legio visrestaurantjes en souvenirwinkeltjes. Uiteraard hebben we er een restaurantje uitgekozen en van de zonsondergang en van het eten genoten.

Groetjes, Peter