02/06 - Wells Gray ( ook vanuit Jasper ... )

Vandaag gaan ontbijten in het hotel, niet spectaculair, maar naar Canadese normen wel OK, alleen een beetje aan de dure kant, maar ja, we gaan vandaag watervallen zoeken en wandelen, dus kunnen we best wel een beetje ontbijt gebruiken :-)

De verschillende watervallen en meertjes liggen wel een flink eind uit elkaar, dus ze allemaal achter elkaar te voet gaan bekijken is helaas onmogelijk, het is de bedoeling om naar een bepaald interessepunt te rijden met de wagen ( overal zijn parkings voorzien ) en dan verder te wandelen.
Soms is dat een beetje belachelijk en ben je er binnen de 2 minuten, andere keren moet je er toch wel een eindje voor wandelen, maar dat is helemaal niet erg, want in tegenstelling tot de weerberichten, is het nog steeds droog, weliswaar minder zonnig, maar af en toe laat de zon zich toch zien, en koud is het zeker niet.

De eerste stop is bij Dawson Falls, deze is niet zo hoog, maar wel heel breed, het is eigenlijk een ganse rivier die naar beneden dondert, een kleine Niagara, zeg maar. Klein is natuurlijk relatief, want het is toch wel een heel indrukwekkend schouwspel.

Na ( uiteraard ) de nodige foto’tjes, gaan we verder naar Helmcken Falls, de hoogste van dit park, en volgens de infoborden, de 4de grootste van heel Canada.
Het is een schitterend natuurfenomeen, het water valt met een enorme kracht 141 meter naar beneden, waar het dan overgaat in en klein meertje, en onmiddellijk in een nieuw, weliswaar veel bescheidener watervalletje naar de rivier eronder raast.

Helmcken Falls bevindt zich in een enorme nis, in de canyonmuur uitgesleten, waardoor het een beetje een sprookjesachtig uitzicht heeft.

Als je dit ziet voel je je heel nietig… prachtig !

Volgende stop wordt Ray Farm ( eens iets anders dan een waterval ) hier woonden de allereerste bewoners van deze vallei, de familie Ray, man en vrouw en 3 kinderen van 1932 tot 1946, en daarvoor hebben we toch wel wat bewondering, want in die tijd was er hier uiteraard helemaal niets … geen elektriciteit, geen stromend water, geen buren, helemaal niks dus …

Deze mensen zijn er gedurende 14 jaar in geslaagd om hier te (over)leven, de originele bouwwerken, waaronder hun woonhuis(je) staan er nog, maar ze zijn allemaal heel erg in verval, maar dat is ook de bedoeling van de parkbeheerders, zij noemen het ‘giving it back to nature’…

We maken op het domein een stevige wandeling en trekken vervolgens verder naar Bailey’s Chute, waar we ook weer een mooie wandeling maken.

Hier vindt in het vroege najaar de befaamde zalmtrek plaats, waarbij die beestjes dan stroomopwaarts zwemmen en springen om er hun eitjes achter te laten in de hoger gelegen meertjes.

Als je deze Bailey’s Chute ziet, geen waterval, maar eerder enorme stroomversnellingen, dan ben je blij dat je niet als zalm geboren bent :-)

Ze moeten niet alleen de zware trek stroomopwaarts klaarspelen, maar velen belanden bij hun moedige tocht naar boven ook regelrecht in de bek van hongerige beren die hen bovenaan gewoon staan op te wachten.

Slimme beestjes, die beren …

Maar dat is dus in het najaar, nu geen zalmpje te zien

Beren wel, als we onderweg zijn van het ene naar het andere punt komen we er verschillende tegen, zwarte beren, de iets minder grote soort dan de Grizzly, maar toch wel behoorlijke beestjes :-) 

Ze zoeken in de bossen en aan de rand van de weg naar eten, bij gebrek aan zalm, blijkbaar eten ze buiten het zalmseizoen alleen maar bessen, gras en insecten.
Gevaarlijk zijn ze dus niet, ze verdwijnen altijd snel weer in het bos als er een auto in de buurt komt, maar we kunnen er deze keer toch een paar op de foto zetten, schitterend !

Onze laatste stop is Maul Falls, daar maken we nog een wandeling en dan houden we er mee op voor vandaag, het is ondertussen ook al 19h00

Tijd dus om terug te keren naar het hotel voor ons avondeten, morgen gaan we weer verder naar Jasper National Park, in hopelijk een beter hotel dan dit.