Donderdag 30 juli: Waterfowl Lakes Campground-Jasper.

Nu ik dit schrijf staan we op een mooie camping, genaamd Whistler, midden in het bos bij Jasper. Een elk, een edelhert loopt hier rond op zoek naar gras. Dan gaat ie weer liggen te herkauwen, maar voor ons is zij niet bang. Het is nu schitterend weer en nog lekker warm. We hebben dan ook buiten gegeten, voor het eerst sinds een week!
Toen we vanmorgen wakker werden, was het nog erg koud. Maar we konden zien dat de zon scheen en dat was vandaag wel erg belangrijk omdat we verder op de Icefield Parkway naar Jasper zouden rijden. Met die uitzichten op bergtoppen en gletsjers is mooi weer wel een vereiste. Maar dat heb je natuurlijk niet in de hand, dus vandaag hadden we echt geluk.
We reden al om 9 uur van deze camping weg en stopten als eerste bij de Mistaya Canyon,een smalle, kronkelige kloof door het water van de wilde Mistaya River uit de berg gesleten. Daarna ging de weg naar beneden naar de Saskatchewan Crossing, een van de laagst gelegen plaatsen langs de Parkway. Daarna steeg de weg weer langzaam tot aan de op 2030 m gelegen Sunwapta Pass. Onderweg hadden we weer de mooiste uitzichten op de gletsjers in dit park en de valleien tussen beide bergketens.
We reden nu het Jasper National Park binnen en kwamen al vlot bij het Columbia Icefield aan. Vanuit het hierbij gelegen Columbia Icefield Center heb je een schitterend zicht op de brede tong van de Athabasca Gletsjer aan de overkant van de weg. We hadden daar een tocht geboekt, die ons met reusachtige voertuigen, die op bussen lijken en speciale banden hebben, op de Athabasca Gletsjer bracht. Daar mochten we eruit en konden van hieruit verschillende gletsjers rondom bekijken. Dit was tot nu toen het hoogtepunt van deze vakantie. Ondertussen kregen we goed uitleg over het ontstaan van deze gletsjers en de natuur er omheen; en wel van een Belgische gids/chauffeur, die hier in de zomer werkt en in de winter skilessen verzorgd in Jasper.
Terug bij de camper hebben we eerst wat gegeten. Er blijft altijd wel een beetje van het avondeten over en dat wordt dan de volgende middag opgewarmd; dan heeft Tessa weer iets dat ze mag eten! En dan is een camper wel heel gemakkelijk en praktisch!
We moesten nu nog 100 km naar onze camping in Jasper. Onderweg hebben we nog de Athabasca Falls bezocht, waar de Athabasca River zich 12 m naar beneden stort en z'n meegevoerde kiezels en zand hebben in de rotsen diepe kolkgaten uitgeslepen.
Daarna was het nog een klein stukje rijden naar de camping, waar we nu staan. We konden daar heerlijk buiten zitten in het zonnetje; kopje koffie en een boek erbij; vakantie!