Zaterdag 8 augustus: Port Hardy-Tofino.

Vandaag heb ik (Pietsje) de eer om in het weblog te schrijven. Gisteravond lagen we uiteindelijk pas om half één in bed. Het duurde vreselijk lang voordat we met de camper van de veerboot af konden rijden. Als Freek baas was geweest van de rederij dan waren er heel wat verbeterpunten aangebracht. Vooral in het tijdschema. We hadden alle tijd om die verbeterpunten te bedenken in de camper terwijl we stonden te wachten. Het is dus een lange dag geweest gisteren. 
Jullie hebben nu de foto's gezien; het was een onvergetelijke belevenis! En dat de zon erbij kwam later op de dag was een cadeautje. Ik had me van te voren een voorstelling gemaakt van Canada, van de bossen, de bergen en de meren, maar ik wist niet dat er nog een dimensie bij zou komen in de vorm van de honderden grotere en kleine eilanden in de Oceaan waar we tussendoor zijn gevaren. 
Freek heeft al een paar dagen last van een wortel van een kies. En dat wordt langzamerhand erger. Vervelend dus voor Freek. Hij is al aan de pijnstillende medicijnen en het kan zijn dat hij maandag naar een tandarts moet. Maar even afwachten dus. Vanochtend hoorden we vogels vrij luid krijsen. Freek was net buiten en meldde dat er baldeagles in een boom zaten. Adelaars dus.
Voor vandaag was een reisdag ingepland. Best wel heftig na de lange dag van gisteren. De wekker ging dus weer redelijk vroeg. Halverwege de nacht begon het te regenen en sindsdien is het niet meer droog geweest hier.
We weten nu waarom er regenwoud op Vancouver Island aanwezig is.
Van Port Hardy (de camping lag vlakbij de haven waar de veerboot aankwam) ging de reis naar Tofino. Vancouver Island is best groot, zo'n 454 kilometer lang en 100 kilometer breed. Het is het grootste eiland aan de westkant van Noord-Amerika, en wordt al sinds 8000 jaar bewoond door Indianen. In verhouding zijn er weinig wegen. Een autosnelweg aan de noord-oost kant van het eiland, vanaf Port Hardy in het noorden naar Victoria in het zuiden, en een gewone weg die o.a. dwars over het eiland naar de westkant leidt. Onze eindbestemming was Tofino, gelegen aan de westkant van het eiland. We hebben vandaag dus al een groot deel van de natuur van het eiland gezien. Wel in de regen dus. We hebben alle variaties in regenintensiteit gehad vandaag. Van motregen (zelden) tot stortregens (vaker). Maar dat neemt niet weg dat we van de reis hebben genoten. Zoals ik al schreef is een deel van het eiland bedekt door regenwoud. We zijn door bossen gereden met grote cederbomen (met een rode bast en kaarsrechte stammen) afgewisseld door kreken, rivieren en meren. En weer bergen, zoals altijd bedekt met naaldbomen. Helaas waren de toppen van de bergen verdwenen in de wolken vandaag. 
Onze camping is een plaatje; vanaf een bepaald punt op de camping zien we zo de Pacific Ocean. Dat heb ik net in de stromende regen al even gezien. Morgen gaan we beren bekijken vanaf het water. We gaan met een Zodiac-boot het water op en kunnen dan vanaf de zee de beren spotten. Veilige onderneming dus, de berenspray hoeft niet mee. Marianne, misschien kunnen jullie de berenspray overnemen?  Ik hoop van harte dat het morgen droog is! Morgen lezen jullie hoe het ons is vergaan.