23 juni Yellowstone 2
Door A.G. de Bruijn - 25-06-2015 01:12De gisteren ingezette verkenning van het Yellowstone Park hebben
we vandaag voortgezet. Een gisteren overgeslagen / afgebroken
bezoek bij Yellowstone Grand Canyon werd vandaag voortgezet en
afgerond. Verbazend te zien hoe de rivier zich een weg door de
rotsen gebaand heeft en daarbij, in miljoenen jaren, een inmense
canyon heeft gevormd.
De rest van de dag bestond uit het bezoeken van plaatsen die een
vulkanische oorsprong hadden. Daarbij kwamen de namen: Mud Vulcano,
Sculptere Caldron, Fountain Paint Pot, Great Fountain Geyser, Grand
Prismatic Spring, Biscuit Basin en de niet te vergeten Old Faithful
Geyser te voorschijn. Er waren nog andere sprekende namen maar die
plaatsen hebben het vandaag zonder ons moeten doen. Met de genoemde
plaatsen hebben we onze handen vol gehad.
De vulkanisch gevormde bezienswaardigheden zijn bijna niet te
beschrijven. Het hoge zwavelzuur gehalte in het bodemwater heeft op
sommigen plaatsen het gesteente in de bodem opgelost en tot modder
gevormd. De hete modder wordt soms door de kokendhete bodem
weggeslingerd, het lijkt wel of de modder is uitgespuugd.
Daarnaast zijn de geisers schitterend om te zien. Steeds weer
blijft dit natuurverschijnsel ons verbazen en imponeren. Ria en ik
hebben al eens al eens op IJsland geisers gezien. Maar hier werden
we nog verder verrast dan onze herinneringen weegraven. Buiten
verschillende kleinere geisers die soms maar eens per maand of jaar
een fontein van water de lucht in spuiten maar verder alleen wat
stoom uitblazen, zijn het toch de activering geisers die de meeste
aandacht vragen.
Na de vulkanische hoogstandjes gingen wij richting campground.
Onderweg wilde Pauline nog een stop maken om een foto van
Yellowstone Lake te maken. Ik stopte even en ging ook de deur uit.
Op de verhoogde oever naast de camper stond ik, toen ik bijna boven
was, oog in oog met een volwassen Elk (dit is het op een na
grootste type uit de herten familie) mens en dier schrokken geen
van beiden, de elk daalde aan de waterkant de verhoging af en deed
of er niets aan de hand was. Ik vond het na afloop wel heel
bijzonder om zo'n groot (wild)dier van zo dichtbij tegen te komen.
Zo'n groot gewei en een schouderhoogte, van naar wat ik schat, zo'n
1,80 m. Ik had denk ik wel geluk dat hij me eigenlijk nauwelijks
zag staan. Je moet er niet aandenken wat er kan gebeuren als het
beest zich bedreigd had gevoeld.
Reacties
Jan & Gerda 25-06-2015 21:13 {{button-30147}}