Woensdag 22-7-2015: Naar Death Valley

Nee, Death Valley stelde vandaag weer niet teleur.... Evenals 20 jaar geleden was het weer kokend heet, overdag maar liefst 112 graden Fahrenheit (= 45 graden Celsius). Even uit de auto lopen in de zon, dat begin je na vijf minuten al goed te voelen.

Maar voor we daar waren, hadden we eerst een lange autorit voor de boeg; de op 1 na langste van deze vakantie; we moesten ruim vijf uur in de auto zitten. Veel tijd voor uitstapjes onderweg was er dus niet. Toch konden we de verleiding niet weerstaan om bij een schilderachtig gelegen riviertje even te pootjebaden in het water, waarbij er ook wat over de rotsen in de rivier geklauterd kon worden. Eigenlijk wilden de kinderen niet verder, maar ja....

Na een lunch bij een typisch Amerikaanse rest-stop in de middle of nowhere, kwamen we aan het einde van de middag bij Death Valley aan. Even een stop bij de zandduinen, omdat we daar morgen niet meer in de buurt komen, en daarna verder naar het hotel, een oude ranch midden in het park. 

Nadat er even een duik was genomen in het verfrissende zwembad, gingen we om kwart over zeven op weg naar een uitzichtpunt (Artist's drive) dat bij zonsondergang heel mooi moest zijn, maar helaas moeten we dat nu nog steeds geloven uit de boekjes. We namen een verkeerde weg, en hebben het helaas niet gevonden voordat de zon onder was.... Dat was wel balen dus. Morgen gaan we in de herkansing als we een ander uitzichtpunt, Zabriskie Point, bij zonsopkomst gaan bekijken.

Daarna eten we nog wat in het restaurant bij Furnace Creek, waar alle gasten op aangewezen zijn, omdat er in de wijde omgeving niets anders te vinden is. Dat merk je ook aan de onpersoonlijke bediening, de matige kwaliteit en de prijzen, die daar zo ongeveer omgekeerd recht evenredig aan zijn...

Nu snel naar bed dus, want de wekker staat op vijf uur. Lekker relaxed hoor, vakantie.... :-)