Woensdag 29-7-2015: van Zion naar Bryce Canyon

Vandaag moeten we helaas ons heerlijke plekje aan de Virgin rivier bij Zion National Park weer verlaten.... Wat een paradijsje hier; een geweldige lodge aan de rivier met een schitterend uitzicht, prachtig park naast de deur, ontzettend vriendelijk personeel en perfect weer... Wat wil je nog meer....? We zouden hier best een week hebben willen blijven, maar het volgende hotel is al geboekt, dus pakken we de spullen weer in en vertrekken richting Bryce Canyon.

Onderweg komen we langs een klein State Park in Dixie Forest, de Red Canyon. We komen nogal wat parken en canyons hier in de omgeving tegen met "Red" in de naam, hou ze allemaal maar uit elkaar.... De Red Canyon heeft (uiteraard) veel mooie rode rotsen, en we lopen een korte trail, de Arches trail genaamd. Daar zouden vijftien arches (bogen uitgesleten uit de rotsen) te zien moeten zijn langs de trail. We hebben ze niet allemaal gevonden, maar toch wel een aantal. Verder is het gewoon een leuke wandeling van ruim een kilometer, waar weer veel geklim en geklauter bij komt kijken. 

Daarna is het tijd voor het echte (rode) werk: Bryce Canyon. Eerst checken we in bij Best Western Ruby's Inn, bijna een dorp op zich, met heeeeel veel kamers en winkels, restaurants, postkantoor, zwembaden etc. Daarna rijden we met de auto naar het verst weg gelegen uitkijkpunt in Bryce Canyon en rijden dan terug om bij elk uitkijkpunt te stoppen, waar je steeds andere mooie vergezichten over de rood/roze rotsformaties (hoodoos) hebt.  Helaas laat de zon ons, voor het eerst deze vakantie, een beetje in de steek en de eerste helft van de rit is het zowaar bewolkt... 

Morgen gaan we de belangrijkste en mooiste (en drukste) uitkijkpunten aan het begin van het park doen, in het Bryce amfitheater, met de shuttlebus, maar we wilden wel vast een stukje daar naar beneden gelopen hebben, tussen de hoodoos door. Gelukkig is de zon weer tevoorschijn gekomen, dus kunnen we nog wat mooie foto' maken. We gaan bij de Queen's Garden trail naar beneden, welke de makkelijkst begaanbare route naar beneden zou zijn. Nou, als dat de makkelijkste route is, ben ik benieuwd hoe de moeilijkste is.... Hij is inderdaad wel goed begaanbaar maar ook heeeel steil... En dat moet dus ook allemaal weer terug omhoog. Halverwege houd ik het voor gezien, en ga met Jasper terug naar boven. Hans wil graag verder en Aniek gaat mee. Bikkels. Als we boven een half uur op ze gewacht hebben, komen ook zij eindelijk weer boven aan, maar inmiddels heb ik in het parkboekje gelezen dat kinderen een medaille kunnen verdienen als ze een aantal kilometers op de trails gelopen hebben en markeringen langs die trails hebben gevonden en gefotografeerd. Ze hebben wel een markering gezien, maar helaas niet gefotografeerd met Aniek erop :-( 
Maar Aniek laat zich niet kennen en gaat morgenvroeg op tijd opstaan om alsnog opnieuw de trail te lopen en nog een andere om genoeg kilometers te verzamelen voor een medaille. Ik zei het al: bikkel...! 

Inmiddels is het ruim voorbij acht uur, dus we hebben honger. In Tropic, vlakbij Bryce zit een goede pizzeria en dat hebben de kinderen wel verdiend na zoveel gewandel, dus we sluiten de dag af met een lekkere pizza!