Vrijdag 31-7-2015: Antelope Canyon

Vandaag een beetje een rustig dagje; allereerst wordt er uitgeslapen tot een uur of negen. Nadat Hans weer een supermarktje heeft gevonden en we hebben ontbeten met stokbrood op de kamer, is het tijd om richting de Navajo-touroperator te gaan waar we de (upper) Antelope Canyon Tour hebben gereserveerd. Antelope Canyon ligt namelijk in Navajo-indianen gebied en zonder georganiseerde tour met gids kom je er niet in. We komen er nog Nederlanders tegen die dachten even binnen te lopen om vier kaartjes te kopen voor vandaag, maar helaas... Alles uitverkocht. Gelukkig wisten wij dat je lang van tevoren moet reserveren, dus dat hadden we in Nederland al gedaan. 

Na een kwartiertje wachten komt onze gids, Colby, ons halen en samen met acht Fransen gaan we in een open jeep op weg naar de canyon. Eerst een stuk over een verharde weg, waarbij we bijna uit de jeep waaien, en dan een stuk over een onverharde zandondergrond vol bulten en kuilen, waarbij we bijna uit de jeep stuiteren.... Maakt voor de kinderen niet uit; voor beiden is de jeeptocht het hoogtepunt van de dag.

We lopen door het hete zand richting een bergpartij en dan door een smalle opening naar binnen. En dan.... De canyon zelf is even wonderschoon als de foto's die ik al had gezien, deden vermoeden. Het is een slotcanyon, wat betekent dat de wanden dicht bij elkaar staan (soms maar een meter, meestal net iets meer) en de bovenkant open is. Door die bovenkant schijnt de zon naar binnen, wat op veel plekken een magische gloed geeft op de wanden die door regen en wind een prachtige structuur hebben gekregen.

Het nadeel van die georganiseerde tochten is wel: het is erg druk.... Er lopen veel groepjes door de canyon heen, wat soms resulteert in een filevorming. Gelukkig houden de gidsen iedereen goed bij elkaar, en laten ze alle groepjes rekening houden met elkaar, zodat iedereen wat mooie foto's kan schieten. Ik had er zelfs heeeeel veel. De rest van de middag ben ik nog een tijd bezig geweest met bekijken en selecteren van de mooiste foto's, want 150 foto's Antelope Canyon in mijn foto-album is ook wat overdreven.

Na een uurtje moeten we weer terug in de jeep, weer goed vasthouden... En nadat we nog een broodje hebben gehaald bij de Subway rijden we weer naar het hotel. De kinderen gaan de rest van de middag lekker zwemmen, ik blijf erbij, want ik moet toch ook nog een wasje draaien en Hans rijdt nog een rondje door de omgeving en bekijkt de Glen Canyon dam, een uitzichtpunt over Lake Powell en Lone Rock National Park (waar de parkbeheerder hem op zijn eerlijke gezicht gelooft, als hij zegt dat hij wel een jaarkaart voor de Nationale Parken heeft, maar dat hij hem in het hotel heeft laten liggen. Wat natuurlijk ook zo is, maar dat kan die goede man natuurlijk niet weten. Aardig van hem, dus).

Ik had ook nog wel naar Lower Antelope Canyon gewild, maar waarschijnlijk is dat toch ook al uitverkocht, dus dat bewaren we voor een volgende keer :-)