17 juli

17 juli

Gereden Miles: 149

Vandaag gaan we van Fruita(Capitol Reef) naar Arches. We hebben besloten niet zo vroeg weg te gaan omdat de afstand niet zo groot was en onze plek gereserveerd. Camper weer helemaal netjes ingepakt, ontbeten met honeypops en rond 9:00 vertrokken. Eerst over de 12 en daarna over de i70. Capitol Reef ligt in de Waterfold Pocket en vele lagen grond zijn zichtbaar door de erosie. Dat het landschap snel kon veranderen wisten wij maar we zijn voor ons gevoel op Mars, de Maan en op de steppe van de aarde, wat een afwisseling! Hoge rotsen die geërodeerd zijn en waar helemaal niets op groeit, en lange wegen waar je zo een film met indianen en cowboys zou kunnen maken. De camper rijdt lekker en dat er af en toe een dikke truck ons inhaalt is geen punt;wij hebben vakantie en houden het zo rond de 55/60 mph. Langs de snelweg halen we nog ff wat brood, melk en tandpasta en updaten we het thuisfront nog ff via de WiFi die toevallig aanwezig was. Arches is het doel en na ongeveer 125km komen we bij het visitor center aan. De temp is weer een stuk hoger maar nog laag voor deze tijd, wij vinden 35graden behaaglijk maar we worden op het hart gedrukt om toch minimaal 1 gallon(3,78ltr) vocht te drinken, zeker als we de woestijn in gaan. Vanuit het center rijden we weer een flink stuk omhoog en bij de eerste arch stoppen we even en bewonderen de zandstenen natuursculpturen, echter dit was nog niets vergeleken bij de rotsen van de campground. Devils Garden is de campground op 20 mijl afstand van het visitor center en is een perfect rustige plek in de woestijn. Vanaf onze plek lopen we zo de woestijn in met wat water en volgen het trail met de stapeltjes stenen als herkenning. Na ongeveer 500 meter merken we al dat de warmte en wind geen sinecure is en Miranda moet even even zitten en wat extra water en zoute koekjes eten. Na een paar minuten met zijn vieren in de schaduw, kunnen wij in levende lijve zien wat de ranger gisteren aan David en Wim verteld heeft. Biological Soil Crust; een organisme dat verstuiving van zand voorkomt en alleen leeft van zuurstof. Groeit langzaam en als je er op stapt is het al kapot en de ranger heeft ons op het hart gedrukt om hier voorzichtig mee om te gaan. Daarna lopen we verder en komen wij nog bij Sand Dune Arch. Een boog tussen twee rotsen in en heel veel zand er omheen. Dit was een mooie opmaat voor wat we morgen gaan zien. Als we terug zijn gaan we nog even eten en daarna op naar het laatste onderdeel van vandaag: de sunset! Wat geweldig om rustig bovenop een rots te zitten en een halfuurtje naar de zon te kijken en rustig te worden. En mooie foto's dat het oplevert... Helaas is de beloofde sterrenhemel vandaag niet van de partij omdat de bewolking vandaag te veel is, misschien een andere keer.

Welterusten!