Tofino - Victoria

Tofino  - Victoria

Als Canadezen vragen waar je naartoe gaat en je vertelt naar Tofino, dan roept iedereen ‘wow, daar is het mooi…’ Ze roemen de sandy beaches en die zijn daar dan ook prachtig. Het is een backpackersdorpje, dat zie je aan de huisjes, het rommelige en de mensen die er rondlopen. Dat geeft het een heel relaxte  uitstraling.

Wij hadden een onderkomen met een prachtig uitzicht, je keek zo de oceaan op, maar dan wel via allerlei eilandjes die voor de kust lagen. We hebben ons de eerste avond heerlijk op ons balkon gesetteld om van dit prachtige uitzicht te genieten. Wel hebben we voor het eerst ervaren wat airbnb betekent, namelijk dat je slaapkamer naast de eigenaresse ligt en als zij naar bed gaat, dan gaat ze door jouw woonkamer. Ja, we zijn inmiddels verwend, maar daar moesten we dan ook wel even aan wennen. De eerdere B&B’s hadden namelijk veel meer privacy. Ook hebben we een aantal B&B’s via Booking.com geboekt en dat is vaak ook weer anders dan krijg je namelijk een heerlijk ontbijt en dat is niet altijd zo. Maar goed, dat geeft allemaal niet en we redden ons prima.
Tofino heeft net als de rest van West Canada een droge zomer en ons idee om ook hier een boottrip te maken en de oceaankant te bevaren, op zoek naar walvissen, is in het water gevallen. Letterlijk, want het heeft de hele dag pijpestelen geregend. Eén lange bui van ongeveer 36 uur, heel anders dan in Nederland want daar wordt het na een tijdje wel weer droog.  Pech dus, maar we hebben de dag lekker op de bank doorgebracht met de huiskat naast ons en overal is wifi, leesvoer hadden we ook voorhanden, dus een rustdag was ook fijn.

De volgende dag doorgereden naar Victoria, dat is de hoofdstad van Vancouver Island en niet Vancouver zoals veel mensen denken. Het is een lange rit van 4.5 uur, dus we gaan al om tien uur weg. Wij rekenen er altijd twee uur bij, met een koffie- en een lunchstop en alles wat we onderweg zien en waarvoor we willen stoppen.  De eerste stop was nog in Tofino, om te zien hoe er gesurft werd op de golven. Onze host ging daar namelijk zelf ook naartoe, dus dat wilden we wel zien. De golven waren echter niet zo hoog als we gedacht hebben maar het strand was erg mooi. Het leek zelfs wel heel Nederlands en zelfs de schelpen verschillen niet zo van de onze.
Verder kwamen we ook op een farmersmarket terecht,  daar verkopen ze fruit, groente, brood en vaak ook zelfgemaakte sieraden enzo. Op de snelweg stond met een bordje aangegeven dat er bij Lantzville één was, dus het wordt ook nog eens aangegeven. Onder snelweg wordt hier een weg verstaan waar je af en toe 120 mag rijden, maar waar je veel verkeerslichten vindt waardoor je gemiddelde snelheid aardig omlaag gaat. Fietsen mag je er ook, op de rechterbaan, maar we zagen maar heel weinig fietsers…. ik zou ook niet erg graag naast dit drukke verkeer fietsen…. Zowiezo wordt hier niet zoveel gefietst, maar dat heeft natuurlijk ook met de heuveligheid te maken. In vlakke gebieden wordt dan ook meer gefietst.
Afijn, Victoria dus. Je merkt door de verkeersdrukte al lang voordat je de stad nadert, al dat je in dichter bevolkt gebied komt. We vonden onze B&B heel snel en ook hier weer een gezellig huis in een rustige buurt. Als je dan vraagt hoever het naar de stad is, krijg je ’10 minuten’ als antwoord. Iedereen gaat er vanuit dat je met de auto gaat. Wij dus ook met de auto naar de stad.
De stad heeft een bijzonder engelse uitstraling. Victoria is genoemd naar de engelse koningin en dat is in de stad dan ook wel te zien. Voor het parlementsgebouw staat een groot standbeeld van haar en de grote gebouwen hebben een engelse uitstraling. Er is een prachtige boulevard met een promenade waarlangs je heerlijk mensen kunt kijken. Dat hebben we na aankomst dan ook nog snel even gedaan. Daarbij hebben we toch nog een walvistocht geboekt, want ook in Victoria kun je die maken. Even orienteren waar die vertrekt was dan ook wel handig. Weten we waar we zijn moeten. De dagen vliegen om en we realiseren ons dat we een bijzondere reis maken, met geweldige momenten die ons ook nog vaak aan dit land zullen herinneren.
Wie weet gaan we morgenvroeg de vinnen zien die we vorig jaar in Noorwegen niet konden zien omdat toen de tocht bij gebrek aan walvissen niet doorging…. Wie weet…..

Wordt vervolgd