Victoria - Vanouver

Victoria – Vancouver

Het eind is al een beetje in zicht, zo voelt het wel in Victoria als we onze koffers weer inpakken en verder reizen.
We hoeven maar een half uur naar de boot maar gaan eerst langs Butchart Gardens, het ligt op onze route. Prachtige tuinen die een eeuw geleden zijn aangelegd op initiatief van mevrouw Butchart. We reden op een binnen doorweggetje ernaartoe. Alsof je in Engeland rijdt, heel rustiek, glooiend en afwisselend. Toen ons bij de Gardens een parkeerwachter stond te verwijzen naar een parkeerplek, wisten we al hoe laat het was. Druk druk druk. Vooral veel japanners en chinezen en we gingen, zelfs al om tien uur ’s morgens, in file wandelend over het terrein. Het was echt prachtig, en onze foto’s geven dat ook weer, maar je vermoedt niet dat hier zoveel aandacht voor is. Na anderhalf uur hadden we het wel gezien en begaven we ons naar de boot voor anderhalf uur natuur met prachtig zicht op de eilanden voor de kust, en later op de volle zee. Deze boottocht is niet alleen noodzakelijk maar ook heel rustgevend. We begeven ons vooral op het buitendek en verwonderen ons over de prachtige natuur en het heerlijke weer. Deze boottochten zijn wel onze parels in de vakantie.
Na een rit door een erg vol en druk Vancouver konden we ons in het B&B nestelen om vervolgens nog een kijkje in de haven te nemen, te eten en plannen voor de volgende dag te maken.

Die dag zijn we naar de suspensionbridge gegaan. Een hangbrug over een ravijn, vlakbij ons B&B. Ook hier weer prachtige natuur en heerlijk klimmen in en uit de canyon. Onze gastheer heeft verteld dat achter zijn huis nog ‘three blocks’ bebouwd zijn en daarachter begint het bos dat reikt tot in Alaska.  Het huis ligt dan ook hoog op de berg, met wel klimmen tot 15%, dus naar huis fietsen is er niet bij. Iedereen gaat met de bus, terwijl de bus een fietsenrek voorop heeft waar je je fiets kunt aanhaken. Zo kun je je ’s morgens de berg laten afrollen om ’s avonds je fiets aan te haken en met de bus naar huis te gaan. Na de verkenning van de hangbrug brengen we de auto terug en gaan met de bus en met de seebus naar downtown Vancouver. Aangezien we in het noorden leven en de stad door een breed water wordt gescheiden, is een waterbus noodzakelijk. Als je canadezen vraagt wat hun centrum is dan weten ze dat eigenlijk niet. Ze kennen hier geen stadscentra rondom een kerk en terrassen in wandelgebieden. Het zijn blocks, alles loodrecht geprojecteerd en de straten zijn genummerd van 1 tot 10, 11, 12 etc. Heel makkelijk als je de weg moet vinden. Verkeersborden drukken de richting ook vaak uit in een straat, of bij grotere wegen in de richting. Als je bijv weg 99 wilt hebben naar het noorden, dan lees je op de borden 99 north. Als je oost en west steeds door elkaar haalt, zoals ik, is dat soms wel even diep nadenken.
We wandelen even door het ‘oude’ stadscentrum en nemen de bus om naar  StanleyPark te gaan, dat is een schiereiland naast het centrum waar je helemaal omheen kunt lopen, ongeveer 10 km. We mikken het zo uit dat we net over de helft een restaurantje kunnen bezoeken, want tegen die tijd hebben we wel zin in een biertje/wijntje.
De wandeling is prachtig, lekker uit de drukke stad en continu zicht op de zee rondom. Er zijn twee, soms drie paden, voor wandelaars, fietsers en skeelers. Voor fietsers echter wel eenrichtingsverkeer.
We worden blij verrast door allerlei onderbrekingen. Zo lopen we langs een zwembad, langs strandjes, langs een kanon, langs bankjes vanwaar je de laag vliegende watervliegtuigen kunt fotograferen. Langs totempalen (first nations), langs toiletten en langs wasbeertjes die bij eb op zoek zijn naar schaaldieren.

We realiseren ons dat dit de laatste volle dag in Canada is en gaan morgen met frisse tegenzin weer op onze vlucht naar Schiphol. Maar wat een mooie reis en wat ontzettend veel indrukken hebben wij in drie weken opgedaan. Niet te beschrijven, foto’s zeggen vaak meer….

Voor iedereen die het geduld heeft gehad om ons blog te lezen; dankjewel voor de belangstelling We hopen dat je het leuk hebt gevonden en mocht je ooit in de gelegenheid zijn om naar dit prachtige land te gaan: DOEN.

XXX

Jaap en Wilma
juli/aug 2015