11-8 Zion (Angels Landing)

Vroeg opgestaan om voor de hitte te kunnen lopen. Uiteindelijk bleef het bewolkt en hebben we zelfs regen gehad, dus het was goed te doen.

Eerst weer met een shuttle naar het begin van de trail in Zion nationaal park.

We zagen de top van Angels Landing al liggen en dat was heel hoog. Dus eerst ongeveer een uur zigzaggend steil omhoog. En dat was zwaar. Mama haakte toen al af terwijl Angels Landing officieel nog niet was begonnen, maar we snapten wel dat mama terug ging, want het werd steeds steiler en steiler dus dat was te zwaar voor mama's knieën, want naar beneden voel je je knieën nog meer...

Toen gingen we een gleuf in en liepen we een tijdje vlak, wat heel fijn aan voelde na die zigzag weggetjes. Alleen toen we daar doorheen waren, moesten we nog een stuk naar boven en dat was nog steiler dan daarvoor. Dat was dus even doorzetten! 

Uiteindelijk hadden we het punt bereikt, waar Angels Landing begint. Even slikken en toen er tegenaan. Er hingen ijzeren slingers om ons aan vast te houden en dat was ook wel nodig. Gelukkig was mama al gestopt, want dit had echt niet gekund met mama's knieën. We waren op de helft en toen hadden we al een super mooi uitzicht alleen ik moest er niet over nadenken om weer terug naar beneden te klimmen, want het was geen pad meer, maar gewoon stenen. Grote rotsen eigenlijk..

Er was ook geen heenweg of terugweg, want iedereen moest dezelfde weg terug. Het was dan ook steeds wachten om iemand te passeren, want ja je stond wel op een berg met een afgrond naast je. Je moest er dus niet te veel over nadenken waar je liep, want dan werd je gek. Je bevond je op een enorme hoogte en als je langs je keek was de afgrond. Maar toch zou ik het voor goud hebben willen missen. De top was zou mooi! Het uitzicht en wat je dan allemaal kon zien. En natuurlijk de mensen die je op de top tegenkomt. Want iedereen zegt you made it! En dat is gewoon super. 

Naar beneden was nog wel een lastig klusje. Er waren nog best grote verschillen in hoogte van de rotsen waar je op moest klimmen. Ik ben dan ook sommige delen, zittend en glijdend naar beneden gekomen. Gelukkig is m'n broekje nog heel haha! Nu dan wel een beetje moe, maar we hebben onze cooling down ook weer gehad, wamt mama wou nog de river side walk lopen. Dus dat hebben we ook nog maar 'even' gedaan. Nu wel hartstikke moe...

We zitten al een beetje in te pakken, want we leveren de camper een dag eerder in. Dus dit was onze laatste dag in de camper en vannacht de laatste nacht. 

Het voelt dan ook best raar dat we hier al tweeënhalve week zijn. Het lijkt aan de ene kant super lang, maar aan de andere kant was het ook veel te kort. Maar we hebben nog twee dagen, voordat we vrijdag in het vliegtuig stappen.

Oh ja, ik denk dat deze beschrijving van Angels Landing niet echt goed te begrijpen is. Kijk maar eens op internet en dan snap je dat ik soms zittend naar beneden ben gekomen..

Groetjes,

Lara