Page

Donderdag 24 september - Vanochtend zaten we aan het ontbijt toen we allemaal sirenes hoorden. Net daarvoor hoorden we iets waarvan we dachten dat het gillende kinderen waren, maar achteraf gezien waren dat een paar gillende vrouwen... Wat er precies aan de hand was weten we niet maar feit is wel dat er aan de overkant van de weg waarop wij uitzicht hadden, iemand door de politie werd bedekt onder een wit laken. Of iemand nou was vermoord, een bedrijfsongeval of een hartaanval had gehad dat konden we niet terugvinden op internet. Maar luguber was het wel!

Gisteravond waren we bij het meer geweest en daar vonden we het opnieuw erg jammer dat we niet op de camping bij het meer stonden. Na een kleine zoektocht en heel veel geduld door het trage internet, hebben we alsnog een plaats op die camping kunnen bemachtigen voor de komende nacht. We zijn dus vanochtend vroeg uitgecheckt bij camping 1 en vanmiddag, 15 kilometer verderop ingecheckt bij camping 2 (Wahweap Campground). Na het uitchecken zijn we eerst op weg gegaan voor een tour door de Lower Antilope Canyon. Deze canyon wordt beheerd door de Navajo indianen, waar we dan eerst ook entree moesten betalen (voor het betreden van hun gebied). Daarna hebben we ons gemeld bij 1 van de 3 touraanbieders voor een wandeling door de canyon, vanaf 8.50 uur (we zijn inmiddels nog 1 uur in de tijd terug gegaan, het scheelt vanaf nu 9 uren met NL). We werden eerst wel wat afgeschrikt door de bussen vol Chinezen, maar wat was het de moeite (en het geduld zo nu en dan...) waard! Na een kleine wandeling van 10 minuten moesten we via een verschrikkelijk steile trap afdalen, de grond in: "In het rotslandschap van zuidwest Amerika komen veel ravijnen voor, en een bijzondere vorm daarvan is de slot canyon. Het woord ‘slot’ betekent ‘smalle gleuf’; een slot canyon is een kloof met hoge verticale wanden, die erg dicht bij elkaar staan. De meeste slot canyons zijn gevormd in droge gebieden, waar incidenteel heftige overstromingen plaatsvinden. Tijdens dergelijk natuurgeweld schuurt het water met steen en ander puin door de zachtere rotslagen heen, waardoor de smalle kloven ontstaan. Veel slot canyons blijven onbekend bij het grote publiek, omdat ze in onherbergzame gebieden liggen en vaak ook moeilijk toegankelijk zijn. De belangrijkste uitzondering is de uit twee delen bestaande Antelope Canyon in noord-Arizona, vlak bij de plaats Page. Vooral Upper Antelope Canyon is een belangrijke toeristische trekpleister, ook Lower Antelope Canyon heeft de laatste jaren veel bekendheid gekregen.". Hierdoor zijn de mooiste vormen en kleuren ontstaan, en met de binnenvallende zon was het adembenemend mooi. De tour duurde 1.5 uur en werd gegeven door een enthousiaste dame van de Navajo stam. We hebben er een paar mooie foto's van proberen te maken, maar in het echt is het zoveel mooier...

Na de tour zijn we naar de stuwdam 'Glen Canyon Dam' gereden en hier hebben we even rondgekeken; wat een hoogtes en dieptes waren hier ook weer te vinden. Arne-Menno heeft nergens last van maar ik ben zelf halverwege de brug weer omgekeerd, ik voelde de brug iets teveel bewegen door de passerende auto's op de brug.. ;) Rond 1PM waren we bij de camping. Even geluncht en daarna snel onze spullen gepakt: op naar het meer (op loopafstand). AM met z'n nieuwe hengel en kunstaas, ik met een tas vol water, een boek en een handdoek. We hebben heerlijk een paar uren doorgebracht op het strand. Dat was onze enige keus voor vandaag, met maar liefst 34 graden... We hebben net gegeten en zijn daarna nog even bij het meer geweest, om te vissen en te lezen natuurlijkHeerlijk vakantiegevoel :)