Naar Tofino

Dinsdag 8 september We moeten hier vanmorgen tijdig opkramen, maar nu zien we de stad in de verte langzaam wakker worden, op de baai komt het leven op gang en voor de laatste keer zien we het va et vient van de watervliegtuigjes. We gaan ontbijten wij onze yoghurt met fruit, de Canadese buren eieren met spek en pancakes op de BBQ. 'sLands wijs 'slands eer. Dan is het tijd om alles op te ruimen en te sjorren, de leidingen af te koppelen en het was-en toiletwater te dumpen. Zo gepiept en dan helpt een welgezinde Suzanne TomTom ons vlot naar Highway 1 richting het Noorden een dikke 350 km voor de wielen van Big Bertha. Het eerste stuk is druk, de Victoria area is dicht bevolkt en we rijden langs de oostkust van het eiland naar boven. Soms mooie vergezichten over de Gulf Islands. Het zonnetje komt door en we besluiten een stop te maken bij een prachtig shopping Center, alles bij de hand in een mooi kader, de supermarkt, een bank, apotheek en bibliotheek. The place ro be in Millbay. Bij de bank kregen we ons geld uit de ATM, maar wel in 20$ biljetten? een dikke stapel als je veel opvraagt, maar bij de loketten konden we dat weer wisselen met de glimlach. Een deel gaf ik direct weer uit in de groceryshop, ook hier weer veel keus. Nog even tanken en dan weer verder. Een eind voorbij Nanaimo slaan we linksaf, de bergen en het binnenland in want Tofino ligt aan de natte Westkust. Het gaat gestaag omhoog tussen enorme dennenbossen. Bij Cathedral Cove kun je je in een verhaal van Tolkin wanen. Wij zullen er stoppen als we er op de terugweg weer langskomen, dan hebben we meer tijd. Eenmaal over de rop begint de afdaling naar Ucluelet e Tofino, soms tot 18° hellingen, de weg wordt smaller met veel bochten en overal water, bergbeken en meren. Het doet aan de Franse Alpen denken maar dan nog groener en uitgetrokken. Hier begint het regenwoud er hangen dikke nevelslierten en een motregentje. Eenmaal beneden slaan we rechtsaf langs de kust naar het noorden, we rijden vlak langs de stranden en de stille oceaan maar zien het niet te veel dichte groene bossen. Na een goeie 30 km vinden we onze Camping Bella Pacifica. We krijgen een prima plek onder de bossen met tussen de bomen door een glimp van de Pacific. Terwijl Hans de boel aansluit begin ik aan het diner. Echt koken in de camper. Kip met champignons ui, doperwtjes en couscous. Het resultaat valt goed mee, ondanks het wat flauwe vuurtje, dat verklaart al die big BBQ apparaten bij de Canadezen. Ons V8 apperootje met chips is verdiend en de maaltijd smaakt. Ondertussen is het droog met een heel mager zonnetje en we gaan naar het strand, trapje af en we zijn er. Een schitterende baai met breed zandstrand en voor de kust veel kleine eilandjes waar de stille oceaan omheen spoelt. Het is nog eb er ligt veel zeewier dat meer lijkt op uitgeweekte darmen of koeienstaarten dan op de Ieren bij ons aan de kust met ertussen grote schelpen. Meer mensen zijn aan het wandelen, honden kunnen zich uitleven kinderen mogen nog even hollen en zich uitleven voor het slapen gaan. Het bos komt tot aan het strand met er tussen verscholen de tenten en campers en kleine huisjes, overal branden kampvuurtjes. Een hele vredige plek. Eenmaal terug in ons huisje maken we het knus, lezen nog wat en gaan op tijd naar bed. Morgen staat onze Bearwatching boottocht op het programma. We zijn benieuwd.