Op naar de Rockies

Maandag 14 sept

We worden weer eens door het zonnetje gewekt. Brrrr het is wel nog koud en we zetten de verwarming aan, veel gebrul maar het werkt. We willen niet treuzelen, maar raken toch later weg dan verhoopt. Richting het Wells' Grey National Park, bekend voor zijn watervallen. De Spahat fall is na 10 km de eerste die we tegenkomen. Het water boort zich een weg door vulkanisch gesteente en dondert zo'n 75 meter in een smalle canyon, waar het water zich een weg baant naar de Clearwater rivier, die we verderop zien stromen. Verder rijden naar de volgende toch een goede 30 km. De weg is redelijk, het uitzicht is bossen. Tot ineens wat boerderijen en zelfs een Golfbaan opduiken met camping en Lodge. De Dawson Fall lijkt op een kleine Niagara, 90 m breed en een goede 20 m diep. Hier proberen zalmen naar boven te zwemmen, maar velen moeten het uitgeput opgeven en sterven in de poelen beneden. Die zalmen hebben we niet kunnen spotten.
We hebben met deze twee verschillende Falls wel genoeg gezien en besluiten terug te keren, er zal nog genoeg gereden moeten worden vandaag. Dus 40 km terug naar het kruispunt met Highway 5. Daar kunnen we geld uit de muur halen, tanken en wat koekjes kopen en dan op pad.
Tanken is nodig, behalve ons glaasje wijn van gisteren drinken we niet. Big Bertha drinkt ook niet, maar zuipt! 25 liter regular voor 100km. Toch doet ze goed haar best en we verzorgen haar. Ze is onder de indruk van die macho vrachtwagens, die haar met veel bravoure en snelheid passeren, we zullen maar niet vragen hoeveel diesel er daar doorgejaagd wordt, want de lading is zwaar, ofwel hout of ijzeren staven. Nu het weer werkendag is zijn er ook heel veel op de weg.
Onderweg toch een lunchplekje gevonden, niet ideaal, maar veel keuze is er niet. Er zijn hier rustplaatsen om de 70 à 100 km. Al vlug gaan we weer verder.
Plotseling springen er 4 herten achter elkaar de weg over met grote sprongen en wippende witte staarten. Te snel om vast te leggen. Gisteren zagen we ook een ree met kalfje. Ze zijn zo snel en sierlijk. Ook in de lucht hangen er roofvogels en chipmuncks (grondeekhoorntjes) zie je regelmatig op de campings, ze schieten heel stressy in het rond.
We hopen tot in Valemount te komen en dat lukt, de eerste camping voor dit stadje schieten we in, gelegen aan de Canoe River. Er is plek, we staan nu heerlijk rustig met uitzicht op grazende paarden, dan wordt je vanzelf zen.
Morgen rijden tot Jasper, toch iets minder ver dan vandaag. Ons maaltje smaakte, maar het werd te koud om buiten te eten. Op tijd onder veel wol en slapen.