Kicking Horse Pass en Field

Zaterdag 19 sept

De camping Tunnel Mountain Resort genaamd was inderdaad een stad met straatlantarens en al, niet eentje om aan te raden, maar hij ligt redelijk dicht bij Banff en dat is wel een heel goede herinnering, heel gemoedelijk daar. Tunnel Mountain slaat op een berg dichtbij die Camping waar ooit, eind 19e eeuw, een tunnel door gepland was voor de trein, maar uiteindelijk kwam het traject meer naar het Noorden te liggen en is alleen de naam gebleven en is de tunnel zelf er nooit gekomen.
We blijven lekker lang in bed, het weer ziet er regenachtig uit en dat zijn we eigenlijk niet gewend overdag, de wolken richting Lake Louise zijn ronduit zwart, dat beloofd!
We nemen Highway 1 en we zijn niet de enigen, het is druk op de weg, trouwens in Banff liepen gisteren ook heel veel toeristen rond. 
Bij Lake Louise eerst naar het Visitors Center voor de Wifi, dan nog een boodschapje en dan richting het meer zelf. Het regent lichtjes, maar het lijkt wel of iedereen daar op hetzelfde moment heeft afgesproken, niet te doen met onze Big Bertha want om te keren heeft zij ruimte nodig. Al ongeveer 1 km voor het meer staan de auto's geparkeerd en loopt iedereen verder. Daar hebben we geen zin in, Hans rijdt nog verder, maar meer dan een glimp van "het Château" krijgen we niet te zien, zelfs het water, zo blauw zo blauw, is ons niet gegund. We hebben gelukkig een mooie postkaart en dat houdt ons recht.
Als compensatie gaan we na Bertha vol te hebben gegoten lekker eten in een gezellig Mountain restaurant met zicht op de regen. Onze keuze gaat erin als koek en de koffie achteraf doet deugd. Ondertussen heb ik wat kaartjes geschreven en als we klaar zijn ga ik die in de shopping Center posten. Maar hier een brievenbus of een postkantoor vinden is het betere zoekwerk met een beetje vragen en een paar hoekjes om kan ik mijn kaarten kwijt. Ik zie een leuk bruggetje en een beek en ga erop af voor een kiekje en daar op de brug staat een bruidspaar met fotografe om een aantal romantische foto's te nemen. Life Goes on in Lake Louise, toeristen of niet. Ik neem een foto van haar bruidsboeket. Vlug naar Hans terug die lekker in ons huisje zit te lezen. 
Het is tijd om door te rijden naar Field over de Kicking Horse Pass. Het gaat behoorlijk steil naar beneden en vooral lang. Truckers worden gemaand hun remmen eerst te controleren. Bijna beneden zien we een aanduiding naar de spiralen tunnels.
Een zeer ingenieus systeem om treinen deze pas op te laten rijden. Daarvoor hebben ze ronde tunnels gemaakt om het niveau verschil te overbruggen en dat al eind 19e eeuw! Na een beetje wachten komt er een goederentrein langzaam naar boven en terwijl de staart nog niet in zicht is rijden de locomotieven al de tunnel uit over de staart heen. Ongelofelijk knap gevonden. 
Een beetje verder komen we in Field gelegen aan de Kicking Horse River, in het Visitors Centrum wijzen ze ons de weg naar de camping, die heel origineel Kicking Horse Campground heet. Een zusje van Johnston Creek, geen electriciteit, maar wel veel ruimte in het groen. We zijn weer helemaal gelukkig. We zitten vlak bij de douches en toiletten, zonder er hinder van te ondervinden. In tegendeel we maken er gebruik van en gaan samen in de extra grote douche met veel warm water.
Na het eten besluiten we nog even een wandelingetje te maken naar the Cathedral Lodge juist tegenover de camping. Met een kathedraal heeft het niets te maken dat is de naam van de berg, het is een heel gezellig en leuk ingericht restaurant en we kunnen er ook iets drinken. Hier past iets anders dan koffie, thee of water bij. Het is weekend dus mogen we weer iets extra's. Een heerlijk Canadese Pinot Noir voor mij en een Irish Coffee voor Hans. Een mooie afsluiter van een dag die niet veel beloofde maar toch heel aangenaam is verlopen, we kunnen wel tegen een beetje regen en deze Louise zal er niet om malen dat we niet zijn uitgestapt en wij ook niet.
Het is stil in het bos, de eekhoorntjes slapen en wij gaan dat ook doen.