Wij blijven ons verbazen....

Na weer een enigszins koude nacht reden wij donderdag nu een keer in colonne van de campground Estes Park naar Cheyenne, de hoofdstad van de staat Wyoming. Nadat wij onze campers geparkeerd hadden, zagen we een trein voorbij komen waarvan we de exacte lengte niet hebben kunnen inschatten. Wat nu Betuwelijn...., hier doen ze het even beter zeg. Misschien had de trein wel een lengte van 1 km. Na een rondrit in een excentrieke bus, genaamd Dazee, met een chauffeuse die zomaar actrice had kunnen zijn, werd ons alle wederwaardigheden van Cheyenne verteld. Willem had intussen zijn fel begeerde leren cowboyhoed gekocht. Hij lijkt nu echt op Buffalo Bill. Daarna bezochten wij het Old West Museum. Heel veel zeer goed en mooi bewaarde zaken uit het verleden van Cheyenne. Indrukwekkend. Onze campground in Cheyenne beloofde veel goeds. Want na alles geïnstalleerd te hebben, maakten wij ons op voor de zo hoog aangeprezen BBQ van onze campground. Het was in één woord heerlijk, maar de manier waarop......., dat was dus even anders wat we gewend waren. We konden terug zien op een heerlijke dag. Vrijdag zijn we via Fort Laramie gereisd naar Custer, jawel...in de staat South Dakota. Fort Laramie liet ons veel zien hoe vroeger in eerste instantie de pelsjagers zich hier huisden en later het Amerikaanse leger het fort in bezit namen. De campground French Creek is een  wat cowboy-achtige camping met een eigenaar die als cowboy in vol ornaat over de campground en het dorp flaneert. Inclusief pistolen en messen. Zaterdag hebben wij het Custer Statepark bezocht. Wereldberoemd is Mount Rushmore, wat is gerealiseerd door vele honderden mensen. Hoog in de rotsen zijn de hoofden van voormalige Amerikaanse presidenten ( Washington, Jefferson, Roosevelt en Lincoln) in de rotsen te zien. Ook weer indrukwekkend. Verder in het park genoten we van o.a. de in deze omgeving vermaarde Buffalo's (Bizons). Het was trouwens best een beetje spannend om met onze 3,7 meter hoge Campers door drie heel nauwe en maar 3,8 meter hoge tunnels te rijden. Maar het ging. Aan het einde van de dag maken wij ons op voor alweer de derde zondag in Amerika. Wat gaat de tijd snel. Namens ons allen, iedereen een goede en gezegende zondag gewenst.

(geschreven door Pieta en Willem).