16 sept. 2015 Antilope Canyon en Lake Powell

We worden wakker met prachtig weer en ons uitzicht over het machtige blauwe Lake Powell, met de reusachtige kleurrijke bergmassa’s er omheen is fantastisch. We blijven hier nog een nachtje aan het meer staan.

Na het ontbijt rijden we via Page naar de plaatselijke vvv om informatie in te winnen over boekingsmogelijkheden voor een trip naar de Antilope Canyon. Deze Canyon ligt in het grondgebied van Navajo Nation en mag alleen onder begeleiding van een gids worden bezocht.

De tours leken volgeboekt, maar we krijgen het advies om gewoon naar het startpunt toe te rijden om ter plaatse een tour te reserveren. We blijken absoluut niet de enige te zijn en we moeten een paar uur wachten om met de tour mee te kunnen.

De Antilope Canyon, die is uitgesleten door water en wind, bestaat eigenlijk uit twee delen. De “Upper-” en de “Lower Canyon”, waarvan de eerste het gemakkelijkst toegankelijk is. 

Je loopt door een verticale opening in de rotsen, waarna je uitkomt in een kloof met glooiende , rode zandstenen wanden van zo’n 40 meter hoog.

En het is het wachten waard geweest... Met een soort jeep, waar 14 man achterin kunnen hotsebotsen we over een zandweg naar de ingang van de Canyon. Tot onze verbazing krijgen we van de Navajo gids aanwijzigingen hoe we onze Iphone of camera in moeten stellen om de juiste belichting te krijgen voor de mooiste foto’s.

In de door water en wind uitgesleten smalle spleet is het surrealistisch te noemen. De lichtval op de wanden levert spectaculaire beelden op. Werkelijk prachtig!

We rijden weer terug richting onze, 8 km verder gelegen, kampeerplaats. We komen weer door de straat waar we 12 kerken(!) van verschillende kerkgenootschappen naast elkaar zien staan. Bizar! We maken verder een tussenstop bij de enorme Glen Canyon-stuwdam. Deze is in 1957 gebouwd en heeft volgens archeologen en natuurliefhebber veel verloren doen gaan. Een spanningveld tussen vooruitgang (?) in de vorm van elektriciteit en water voorziening voor de omgeving enerzijds en anderzijds het opofferen van een uniek natuurhistorisch gebied.

Het is een imposant geheel! Aan de ene zijde zien we het groenige stroompje van de rivier die niet langer aan de Spaanse naamgeving Colorado (=rood) River voldoet, omdat door de stuwwal en lage stroomsnelheid daarachter geen modderdeeltjes en stenen meer worden meegevoerd.

En aan de andere zijde het imposante blauwe meer dat is ontstaan door het stuwen de waterloop waardoor de honderden meters diepe Canyons van de Colorado River en zijtakken daarvan zijn volgelopen met water. Wat een gigantisch bouwwerk.

Via nog een fraai uitzichtpunt over Lake Powell en het veelkleurige en grillig gevormde berglandschap zetten we de RV weer even voor een nachtje op stal. Morgen weer een mooie dag.

Wordt vervolgd..