21 sept. 2015 naar Bryce Canyon.

Het is weer erg fris vanmorgen dus we ontbijten binnen. In tegenstelling tot de vorige  camping nemen we met plezier een lekkere douche. Voor de camperaars onder ons; dit kan ook in de camper, maar we vinden dat wel “een gedoe”. Dus we kiezen er tot op heden voor, om gebruik te maken van de douches op de camping.

Voor half negen rijden we, weer met de verwarming aan, verder de 12 af. We gaan vandaag naar Bryce Canyon. Een afstand van ca. 160 km. Op zichzelf niet zo lang, maar het is wel een “kronkel” weg door de bergen.

In eerste instantie rijden we door een wijds en heel groen en bomenrijk landschap. De koeien lopen langs de weg en in de weilanden rondom ons heen. Een verademing na de vele dorre vlaktes die we hebben gezien de afgelopen dagen.

We zien veel berkenbomen die al beginnen te vergelen. Een prachtig gezicht. Later rijden we weer door  het hooggebergte met soms aan beide zijden diepe ravijnen. Indrukwekkend.

We doen onderweg boodschappen in een supermarktje in het dorp Escalante. Onze keuze was redelijk beperkt, maar eergisteren hadden we nog een enorme ribeye (op verzoek van Dik) op het menu staan, dus we kunnen nog wel even met “iets minder”. ;-)

We kunnen gelukkig terecht in het zonnige RV park, vlak voor de ingang van het Bryce Canyon Nationale park, waar we ons op hebben gericht. Weliswaar even zonder stroom, water en afvoer, maar dat daar kunnen we, zoals we al eerder zeiden, buiten.

We blijven hier morgen ook en dan kunnen we verkassen naar een plaats met voorzieningen.

Het is hier verder allemaal prima geregeld. Voor bezitter van een Nationale parkenpas is er een shuttle bus systeem. Om de 10 a 20 minuten vertrekt er een bus naar het Bryce Canyon Park. Dat is maar goed ook want er zijn maar weinig parkeerplaatsen.

We hebben morgen nog om het park verder te verkennen, maar we nemen alvast een voorproefje.

We laten ons door de shuttle bus hier van de camping in 10 minuten naar het visitors centre in het park brengen. We horen al van de chauffeur van de bus, dat het park eigenlijk geen Canyon is, zoals de Grand Canyon, maar een brede vallei met amfitheaters. Bryce Canyon, zei hij, past misschien wel 10 x in de Grand Canyon, maar hij vindt deze (uiteraard) mooier.

Bij het visitor center kijken we eerst naar een informatie filmpje. Daar steken we te toch aardig wat van op. De canyon is vernoemd naar ene Ebenezer Bryce, die uit in de 19e eeuw uit Schotland kwam en zich op 18 jarige leeftijd bij de Mormonen heeft aangesloten. Hij kwam met zijn echtgenote als pionier naar dit gebied en begon met het verzamelen en verhandelen van hout. Ook bouwde hij zijn houten hut en andere huizen. Men begon dit gebied Bryce Canyon te noemen. Ebenezer is later ook nog naar andere gebieden vertrokken om het e.e.a. op te bouwen, maar heeft ook, als rechtgeaarde mormoon, een gezin met 12 kinderen groot gebracht.

Bryce Canyon maakt ook deel uit van het grote Colorado plateau. Het gebied waar we ons de laatste week bevinden. We hebben al een keer beschreven hoe dit plateau is ontstaan en de gevolgen van de erosie.

Ook hier is het gebied een gevolg van dit geologische fenomeen.

Wat we echter in dit park aantreffen, is op zich ook weer bijzonder. Het omhoog gestuwde gesteente wordt als het ware aan de bovenzijde afgedekt met een soort schil van een harde steensoort. Deze steensoort beschermt de onderliggende lagen. Water en vorst tasten de bovenste schil uiteindelijk toch aan, waardoor deze verbrokkeld en dan komen de onderlagen bloot te staan aan weer en wind. Er ontstaan een soort pilaren, die “Hoodoos” worden genoemd. Eenmaal in dit stadium aangekomen gaat de erosie versneld verder.

De shuttlebus brengt ons naar het Bryce point brengen en we worden wederom getrakteerd op een schitterend schouwspel. We kunnen goed zien, hoe de nog aanwezige harde steensoort als een soort hoed over het de rode zachtere steensoort ligt. Als het eenmaal is verdwenen dan worden de “Hoodoos” smaller en zakken in elkaar.

We genieten een tijd van dit uitzicht en nemen de shuttel bus terug naar de camping. Morgen nog een dag Bryce Canyon. We verheugen ons er op.

Wordt vervolgd…