22 sept. 2015 Nog meer Bryce Canyon.

Het is weer erg koud vanmorgen. Het bekende ochtend ritueel komt vanmorgen ietsje later op gang, want we blijven vandaag op deze camping, vlak voor de ingang van het nationale Park en na het ontbijt kunnen we eerst nog verkassen naar een plek met stroom en water en ook met een betere wifi. Verder heeft onze RV een rustdag vandaag. Om meteen even de vraag te beantwoorden; de wifi op de campings waar we tot nu toe zijn geweest was over het algemeen prima. Gisteravond stonden we echter op een plek, waar dat niet zo best was.  Dus het vorige verslag kwam met enige vertraging.

Vandaag gaan we weer naar de Bryce Canyon. We kiezen een van de wandelingen uit, die van de “rim” naar beneden gaan om de geërodeerde rotspartijen, zoals we die gisteren al beschreven hadden, van dichtbij te kunnen zien en zelfs kunnen aanraken.

Bep en Dik, kiezen voor een langere route dan André en Dineke, want te grote afstanden lopen is minder prettig voor André’s “erosie” knie om maar even bij de termologie te blijven.  Onze wegen scheiden zich dus voor een paar uurtjes.

Het is in eerste instantie ietsje minder zonnig, en de temperatuur is inmiddels wel een stukje aangenamer. Het is voor de inspanning die we alle 4 door de steile paden moeten doen wel zo prettig. Prima wandelweer dus.

We lopen door het doolhof van de hoodoos (lees ons verslag van gisteren) We zijn onder de indruk van de geweldige rotsparijen die hoog boven ons uitsteken, de gekleurde steensoorten en het soms zeer broze gesteente. Diep in het dal wordt de omgeving groener als gevolg van de aanwezigheid van water.

Werkelijk schitterend!

We komen een uitspraak tegen dat het water de “architect” genoemd kan worden van de Bryce Canyon. Eerst de zee zie hier miljoenen jaren geleden was, die al het gesteente aanvoerde. Na de vulkaan erupties die het land hebben doen rijzen, hebben water, sneeuw en ijs de harde bovenlaag doen splijten en waarna het water de het brosse gesteente eronder de vorm heeft gegeven die de verschillende amfitheaters nu hebben.

Het is eigenlijk niet uit te leggen aan iemand die dit niet met eigen ogen heeft gezien, hoe uniek dit natuurschoon is.

Beide wandelroutes  komen uiteindelijk weer uit boven aan de rand van de canyon. Daar overheen kijkend, komen we alle 4 tot de conclusie dat de kleur en de figuren die we erin zien wel wat weg hebben van het terracotta leger in Xian (China). Maar ook doet het ons denken aan de “Sagrada Familia” basiliek, die al zo’n lange tijd in aanbouw in Barcelona.

Zeer voldaan sluiten we onze dag weer af met een drankje bij de camper in de inmiddels teruggekeerde blakende zon.

Morgen naar Zion. Wederom spannend!

Wordt vervolgd….