22 april - Indianenland.

Door Klaas & Nanda Knobbe - 23-04-2016 05:16 Lekker zonnetje, vroeg op stap naar indianengebied. De regering van de USA heeft over dit gebied niet veel te vertellen, de indianen mogen het zelf beheren. Met de auto met de hoge instap gaan we op stap. Wow, wat rijdt deze auto fijn! Zelfs stoelverwarming en een hele berg knopjes. Nog geen 10 minuten weg of we zitten weer in het gebied van gister, schraal, dor, droog en geen bomen. Maar de weg erdoorheen is helemaal nieuw. We zoeven en het duurt vrij lang tot Tuba city. Nu is K. aan de beurt en komt het serieuze werk, de dirt-roads. Deze trip was niet te doen zonder voorwerk, het staat helemaal niet aangegeven. Aan de hand van een miles-paaltje maken we de afslag. En nog rijden we verkeerd, er staat een kruising aangegeven, maar dat is gewoon een spoor van banden. Het komt goed en we zien midden in een hele grote lege vlakte een aantal ronde rotsformaties, waarvan eentje op een sokkel. Opvallend is de grote puinhoop die hier ligt aan afval. Hadden we juist niet verwacht in dit natuurgebied, allemaal lege drankflessen en stukken glas. Na het foto moment gaan we naar de Coal Mine canyon. Hier gaan ook niet veel toeristen naar toe. Begrijpelijk want het gebied is groot en leeg. Tumbleweeds waaien over de weg. Weer een dirt-road in en na een windmolen met een drinkplaats voor koeien en paarden staan we bij een grote scheur in de aarde met de meest prachtig gekleurde rotsformaties. Ruimte zat om de auto te parkeren en lopen maar. Wat is hier wat te zien, een hele diepe kloof, onmogelijk om af te dalen en vele vormen en soort pilaar-rotsen. Mooie kleuren donker roodbruin, grijs, wit en zelfs blauw. Op de terugweg nog even bij het vee gekeken, forse horens, oormerken in, kalfjes erbij en ook veel paarden. Er staat bijna geen gras dus de beesten zijn aan de schrale kant. De Blue Canyon is nu ons doel. Dat was meer dan 15 miles over en stofweg. Zeker de moeite waard, allemaal rotsformaties in mooie kleuren. Gauw uit de auto en kijken, er is niemand te zien dus we gaan er gewoon naar toe en lopen er tussendoor. Prachtig. Sommige stukken lijken op het kasteel van Walt Disney, paddestoelen en bedenk zelf maar wat. Het is heel zacht materiaal, het laat zomaar los. Met de auto bijna langs het hele gebied geweest. Helemaal niemand tegen gekomen, geen mens of dier, wat een vreselijk groot land is dit. Op de terugweg merken we dat de wind harder begint te waaien, hele wervelende stofwolken boven dit lege gebied. Voor ons een vreemd gezicht. Boven verwachting zo mooi, zei Klaas. Ook de reistijd valt enorm mee, met deze auto ging het probleemloos en zijn we vlot weer op de basis. Onderweg hebben we nog even gekeken bij de sporen van dinosauriërs. Een indiaanse vrouw vertelde erover en liet de sporen beter zien. Door er water in te gieten worden de sporen zichtbaarder. Of het allemaal waar was weten we niet, maar de vrouw deed erg haar best om ons wat te vertellen. Nog even een kijkje nemen in de Walnut Canyon. Voor de afdaling in de canyon is te weinig tijd,maar dat gaan we morgen zeker doen. Nota bene vakantie en nog te weinig uren in een dag. Het was weer schitterend vandaag. Totaal met de huurauto 254 miles gereden. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.