1 mei - She did it and he did it again....Angels Landing.

Door Klaas & Nanda Knobbe - 02-05-2016 04:48 Gordijntjes open, stralende zon helder blauwe lucht dus we gaan! Gisteravond al wat klaargelegd voor de tocht. Voorspellingen waren slecht, het tegenovergestelde is nu het geval. We eten een geroosterd broodje extra met veel suiker en gaan op weg. Met de bus omhoog naar nr. 5. Ik ben niet zo spraakzaam, en kijk met respect en angst naar de grote berg. Zo weinig mogelijk in de rugzak, elk 2 flesjes water en gaan. Het eerste stuk is direct raak, vrij steil en steeds omhoog. Dan begint het echte werk, de haarspeldbochten. Hier ben ik de vorige keer afgehaakt. Nu een rustiger tempo en puffend naar boven. Dan een stukje vrij vlak en een beetje naar beneden en dan komen de beruchte Walter's Wiggles..... Maar liefst 21 bochten met weinig afstand tussen de bochten en nog steiler dan de vorigen. Op de uitkijkplaats rusten we en dan zijn er de kettingen. Omhoog! Geen tijd om bang te zijn, ook weinig gezien, alleen opletten waar je je voeten zet. Meestal liep Klaas voorop en soms was het wel heel fijn dat hij mij een handje hielp met enge stukken. Tijdens het laatste stuk een paar keer gerust en blij dat we boven waren. Prachtig uitzicht! Zitten en wat eten. Direct zijn er de kleine chipmunks die eten komen zoeken. Brutaal klimmen ze bij de broek omhoog om bij het eten te kunnen. Eerst heb je niets in de gaten en je schrikt er van. Steeds meer mensen komen boven en we gaan weer terug. Heenreis hebben we 1 uur en 3 kwartier overgedaan. Naar beneden gaat makkelijker maar het wordt erg druk en we moeten soms wachten om anderen langs te laten gaan. Beneden aangekomen gaan we in de Lodge koffie drinken en de korte broek aandoen. Deze tocht is 7,7 kilometer heen en terug met een hoogteverschil van 454 meter. Tijdens onze reis met de kinderen heeft K. deze tocht met onze dochter gelopen. Het is nu 10 jaar later en dat kon ie wel merken. In totaal zijn we ruim 3 en een half uur onderweg geweest. We gaan langs de rivier terug naar de camper, en gaan verder rijden. Inmiddels is het weer ook weer anders, hier en daar een drup en donkere wolken. Mazzel hebben we gehad. Door Springfield, Virgin en Hurricane zakken we af over de 9 naar de KOA camping in St.George. Steeds blijven we de grote bergen met sneeuw op de top van Zion zien. Onderweg ons weer verbaasd over de verschillende soorten huizen. Houten huizen met een kleine veranda, sommigen met bloemen, slechts weinigen die echt een tuin hebben. Ook veel rommelige huizen gezien, afval en troep voor de deur. Met de camper kun je geen snelle stops maken en de weinige mooie huizen die we zien zijn we zo voorbij. Zo langzamerhand begint ons eigen huis toch ook wel weer te trekken. De tuin zal mooi zijn bij thuiskomst. Goede camping alleen het plaatsnummer vinden we wat eng, nummer 13! Bij aankomst werd ons verteld dat het de het vorige week slecht weer was geweest, veel regen. Vandaag voor het eerst weer droog en zon. Op een plekje in de zon zitten we te niksen, daarna heerlijk douchen en dan is de dag alweer voorbij. Morgen naar Las Vegas en misschien kunnen we nog wat vakantiegeld terug verdienen. We wachten het af. Totaal 38 miles gereden. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.