Revelstoke naar Lake Louise en Banff

Door - 09-05-2016 19:28 Revelstoke naar Lake Louise. Na 2 prettige dagen in Revelstoke op Williams Lakeside campground was het tijd om door te rijden naar de Rocky Mountains naar het plaatsje Lake Louise, vernoemd naar het waarschijnlijk meest gefotografeerde meer van West Canada, Lake Louise. Tijdens deze rit verlaten wij de provincie British Columbia waar het tijdsverschil met Nederland 9 uur bedraagt en komen wij in Alberta waar het 8 uur scheelt met Nederland. We rijden een route van zo een 220 km en stopten 30 Km na ons vertrek uit Revelstoke alweer voor de eerste keer om even een korte trail te wandelen van 1.2 km genaamd de Skunk Cabbage. De Skunk Cabbage is een plant die tijdens zijn bloei een geur verspreid die te vergelijken is met die een stinkdier verspreid als die bang is. De planten hebben wij wel gezien tijdens deze korte maar leuke wandeling, maar waarschijnlijk stonden ze nog niet voldoende in bloei want inplaats van stinken, vonden wij het daar gewoon lekker ruiken…of dat nou meer over ons zegt of over die planten….. Na de korte wandeling reden wij verder richting Yoho national park. Onderweg stopte wij nog even op een rest area waar nog een behoorlijk pak sneeuw lag. Het is toch vreemd om met bijna 30 graden in je korte broek en T-shirt tot boven je enkels in de sneeuw te staan. In Yoho national park aangekomen maakte wij nog 2 stops bij 2 bezienswaardigheden de natural bridge en Emerald Lake. In dit national park is veel meer te zien, maar doordat wij redelijk vroeg in het seizoen zitten zijn veel wegen, met name waarvoor je de bergen in moet helaas nog gesloten. Natural bridge een grote steenformatie in de Kicking Horse river waar het stromende water een gat in heeft geslepen waardoor er een brug ontstaan is over de rivier. De 2e stop was Emerald Lake een prachtig blauw/groen meer waar een mooie vlakke makkelijke wandeling omheen te maken is die ongeveer een uur in beslag neemt…..als je de juiste route loopt. Zoals bij zoveel trails wordt er aan het begin gewaarschuwd voor de beren en ander wild wat er leeft, gelukkig liep er voor ons een meneer met een flinke fles berenspray voor ons, jammer dat die met zijn gezelschap bij het eerste obstakel (een omgevallen boom) op de route afhaakte met zijn gezelschap. Wij besloten erover te gaan zoals meer mensen dat deden. De eerste helft was prima te doen en we liepen lekker door langs het mooie meer met uitzicht op kolossale bergen met witte toppen. Ergens halverwege is het waarschijnlijk mis gegaan, waar weten wij niet maar wat een prima te lopen pad was veranderde nadat wij via de andere kant van het meer terug gingen in een nat blubberig pad met zo nu en dan sneeuw erop door een bos. Naïef dat wij zijn besloten wij door te lopen inplaats van om te keren. Wij dachten ach is vast alleen het eerste stukje dat slecht is het is gewoon een pad waar ook voetstappen over gaan en er staat verderop ook een bordje, dus gewoon doorlopen! Ons tempo vertraagde aanzienlijk, niet alleen omdat het pad een stuk slechter was dan in het begin maar ook doordat Esther had besloten om haar nette gympen aan te houden inplaats van haar wandelschoenen aan te trekken, het zou tenslotte een makkelijke vlakke wandeling worden en het pad waar we op liepen in het begin was gewoon goed. We kwamen niemand meer tegen ook zagen we nergens meer kano’s op het meer zoals in het begin. Het meer zagen we ook niet zo goed meer omdat er nu aan beide kanten begroeiing stond ook al was de afstand van waar wij liepen niet meer dan 3 meter. Ik kon de lol er wel van inzien, typisch weer iets voor ons dit, maar bij Esther was de lol er wel af…inmiddels liepen wij ook al meer dan een uur en waren er voorlopig nog niet…en dan loop je ook nog in een zogenaamd “Bear Area”. Op een gegeven moment stonden wij weer voor een modderbad waar Esther langs moest zonder al te vieze schoenen te krijgen toen er een paar meter achter ons “iets” aan de waterkant door de bosjes liep….iets dat zeker groter moest zijn dan een eekhoorn….iets ten grote van een hert, bok of….een beer! Ik ben nog even blijven staan maar voelde er weinig voor om erheen te lopen om te kijken wat er was en besloot om vlug achter Esther aan te gaan die in een recordtijd een stuk verder was. Wat het geweest is blijft dus gissen. Uiteindelijk bereikten wij na ruim anderhalf uur onze camper op het parkeerterrein en reden we verder richting Lake Louise waar wij de nacht zouden doorbrengen op de enige campground die open was Lake Louise Tent en Trailer campground. Deze Campground was overigens voor de helft gesloten omdat er pas geleden Grizzly beren activiteit was op dat gedeelte van de camping. Wij hebben er gelukkig niet minder lekker door geslapen! Na een goede nachtrust vertrokken wij weer van de camping om het meer Lake Louise en het daaraan grenzende luxe Fairmont Chateau hotel te bezoeken. Het was in tegenstelling van de voorgaande dagen een druilerige koude ochtend en dat we bij het meer waren begon het dan ook te regenen. Het meer en het hotel waren best mooi maar niet heel bijzonder, vonden wij. Dit kan natuurlijk ook deels komen doordat het weer niet heel best was. Daarna reden wij nog even naar het Lake Louise ski gebied, maar ook dit lag er maar verlaten en is echt alleen druk bezocht als er geskied kan worden. We vervolgde onze route richting het plaatsje Banff en reden via de Bow valley parkway er naar toe. Op deze mooie route van 45 Km wordt doorgaans veel wild gespot en wij hoopte dan nu ook eindelijk onze 1e beer te kunnen gaan spotten. Wij vonden het erg rustig op de weg maar wild zagen wij nergens. Toen wij na 30 km aankwamen bij de Johnston Canyon trail zagen wij waarom. Deze mooie trail is heel bekend en brengt je via aangelegde loop planken langs de canyon naar de lower en upper falls, een pittige wandeling van een kleine 2.5 km maar zeker de moeite waard. Dat het de moeite waard is konden wij ook zeker zien op het parkeerterrein en langs de weg, overal stonden auto’s en RV’s geparkeerd, vandaar dat wij dus nog geen wild hadden gezien. Na de wandeling was de middag alweer bijna voorbij dus even snel de laatste 15 km naar Banff rijden en een campground zoeken. We waren nog maar net onderweg toen we een bocht in gingen en er 3 grote witte berggeiten langs de weg stonden, toch nog op de valreep wat wild gezien. Vlak voordat wij de bow valley parkway verlieten werd onze dag helemaal goed gemaakt want er stond langs de weg in het gras rustig een beer lekker te eten. Hij of zij trok zich niks aan van de auto’s en campers die langs de weg stopte om even een fotootje te maken. Na wat foto’s gemaakt te hebben reden wij verder naar Banff en na een stop bij de vvv gingen wij naar de enige campground die nu open is in Banff, Tunnel Mountain Village 2, een campground met rondom uitzicht op bergen met witte toppen. Morgen maar Banff verkennen en zien wat de dag brengt. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.