Dag 3: HQ
Door Dan en Monique - 09-08-2016 21:5211 juli 2016 - Seattle, Washington, Verenigde Staten
Vandaag de dag voor ons hoofddoel te Seattle, nl geocaching
headquarters bezoeken. Alvorens we naar binnen gaan zal het
speciale paspoort gevuld moeten worden met 9 'stempels' als bewijs
voor het vinden van de cache.
Met de bus erheen. De nukkige eencellige chauffeur had maar één regel tekst "faaif dollar, no tsjeens". Deze zin herhaalde hij regelmatig terwijl een briefje van 10 dollar zichtbaar was. Gelukkig met veel gepuzzel klein geld geteld en wat losse dollars de chauffeur laten stoppen met zijn tekst. Rijden maar!
De eerste cache was een multi van twee waypoints en de Eindlocatie. Leuke vragen over een raket hangend aan een gebouw en even later een in de modder gevonden standbeeld van Lenin. De Eindlocatie was bij twee dinos van coniferen. Prachtig. Onderweg ook even langs Theo, een fabriek met allerlei chocolade. Elke smaak even geproefd en uiteindelijk na een beetje te veel geproefd te hebben drie repen gekocht . Pure 85% chocolade met een lichte toegevoegde smaak.
Wat kan cachen toch lekker zijn. ;)
Een volgende cache was ook al bijzonder. Het waren stoelen in een boom en een ervan kon je via een touwtje laten zakken. Oeps.. vergeten te stempelen dus de weg weer terug en heen... stempel bleek een gaatjes patroon te zijn. Geinig en doeltreffend, want daardoor is er geen gebrek of vlek van inkt.
De overige caches waren allemaal bijzonder of bij een bijzondere plek. Bij een betonnen Trol, een telefoon waar een code getoetst moest worden en de geldlade schoot open, een boek verstopt in de kleine mooie bibliotheek, bij een kunstwerk waar steentjes de code verraadde, enz enz. De tiende cache was headquarters zelf.
Hier werden we heel hartelijk welkom geheten samen met andere cachers. Ieder introduceerde zich en er bleken diverse nationaliteiten aanwezig te zijn. Leuk. In gesprek geraakt met een Schot, een Nieuw Zeelander en iemand uit Californië. Geen Nederlanders.
Een gezellig praatje volgde over de jonge geschiedenis van geocaching, bijzondere caches of Trackable Bug, (in de ruimte), werkzaamheden van de 75 mensen die daar met plezier werken om onze hobby te laten slagen. Daarna rondlopen, de cache ontdekken, loggen, fotoshoot en diverse TB s ontdekken en droppen. Vele foto's gemaakt en veel gesproken met diverse mensen daar. Tevens een t shirt gekocht. Van HQ kregen de bezoekers een nog te activeren speciale tb.
Ik heb genoten! Een mijlpaal bereikt. Vinkje op de bucketlist.
Na dit bezoek terug naar het hotel, want we moesten nog de multi bij het hotel en bibliotheek oplossen en loggen. Daar vielen we midden in een happyhour waar rijkelijk gratis wijn werd geschonken. In gesprek geraakt met Nieuw Zeelanders die de volgende dag ook naar Vancouver zouden reizen, op bezoek bij hun dochter om daarna de cruise te maken naar Alaska. Zij hoorden over geocachen en we kwamen niet meer los van ze. Zeer vermakelijk en smakelijk dit uurtje, hik.
Te moe om naar een restaurant te lopen hebben we een pizza mee naar de kamer genomen. Eten, loggen en vroeg naar bed, want de volgende dag om zes uur opstaan om naar Canada te reizen per trein.
Met de bus erheen. De nukkige eencellige chauffeur had maar één regel tekst "faaif dollar, no tsjeens". Deze zin herhaalde hij regelmatig terwijl een briefje van 10 dollar zichtbaar was. Gelukkig met veel gepuzzel klein geld geteld en wat losse dollars de chauffeur laten stoppen met zijn tekst. Rijden maar!
De eerste cache was een multi van twee waypoints en de Eindlocatie. Leuke vragen over een raket hangend aan een gebouw en even later een in de modder gevonden standbeeld van Lenin. De Eindlocatie was bij twee dinos van coniferen. Prachtig. Onderweg ook even langs Theo, een fabriek met allerlei chocolade. Elke smaak even geproefd en uiteindelijk na een beetje te veel geproefd te hebben drie repen gekocht . Pure 85% chocolade met een lichte toegevoegde smaak.
Wat kan cachen toch lekker zijn. ;)
Een volgende cache was ook al bijzonder. Het waren stoelen in een boom en een ervan kon je via een touwtje laten zakken. Oeps.. vergeten te stempelen dus de weg weer terug en heen... stempel bleek een gaatjes patroon te zijn. Geinig en doeltreffend, want daardoor is er geen gebrek of vlek van inkt.
De overige caches waren allemaal bijzonder of bij een bijzondere plek. Bij een betonnen Trol, een telefoon waar een code getoetst moest worden en de geldlade schoot open, een boek verstopt in de kleine mooie bibliotheek, bij een kunstwerk waar steentjes de code verraadde, enz enz. De tiende cache was headquarters zelf.
Hier werden we heel hartelijk welkom geheten samen met andere cachers. Ieder introduceerde zich en er bleken diverse nationaliteiten aanwezig te zijn. Leuk. In gesprek geraakt met een Schot, een Nieuw Zeelander en iemand uit Californië. Geen Nederlanders.
Een gezellig praatje volgde over de jonge geschiedenis van geocaching, bijzondere caches of Trackable Bug, (in de ruimte), werkzaamheden van de 75 mensen die daar met plezier werken om onze hobby te laten slagen. Daarna rondlopen, de cache ontdekken, loggen, fotoshoot en diverse TB s ontdekken en droppen. Vele foto's gemaakt en veel gesproken met diverse mensen daar. Tevens een t shirt gekocht. Van HQ kregen de bezoekers een nog te activeren speciale tb.
Ik heb genoten! Een mijlpaal bereikt. Vinkje op de bucketlist.
Na dit bezoek terug naar het hotel, want we moesten nog de multi bij het hotel en bibliotheek oplossen en loggen. Daar vielen we midden in een happyhour waar rijkelijk gratis wijn werd geschonken. In gesprek geraakt met Nieuw Zeelanders die de volgende dag ook naar Vancouver zouden reizen, op bezoek bij hun dochter om daarna de cruise te maken naar Alaska. Zij hoorden over geocachen en we kwamen niet meer los van ze. Zeer vermakelijk en smakelijk dit uurtje, hik.
Te moe om naar een restaurant te lopen hebben we een pizza mee naar de kamer genomen. Eten, loggen en vroeg naar bed, want de volgende dag om zes uur opstaan om naar Canada te reizen per trein.