DAg 20, 21 en 22 "Wereld van verschil"
Door Dan en Monique - 09-08-2016 22:14Dag 20: van Calgary naar Jordan
Redelijk vroeg opgestaan om de reis te hervatten naar de andere
kant van Canada.
Alvorens het vliegveld te bereiken eerst een gemakkelijke cache
gevonden om een lange afstand found in de statistieken te krijgen.
Het vliegveld bereiken was ook een kunst. De weg ernaar toe was
blocked. Bijna geen borden te vinden hoe er wel te komen en dubbele
Tom raakte zoals gewoonlijk de weg kwijt. Gelukkig zag ik een taxi
en ben deze gevolgd. Het wonder geschiedde, de vertrekhal kwam naar
ons gezichtsveld toe.
De auto inleveren ging zeer vlot. Korte controle en alles werd in
orde bevonden.
Daarna inchecken. Dit ging wat lastiger aangezien de incheck
automaten het niet deden. Dus in de lange rij en hopen dat de twee
plaatsen in het vliegtuig naast elkaar zouden zijn ipv achter
elkaar. Gelukkig was er achterin het vliegtuig nog deze
mogelijkheid. Voordeel van deze plaatsing was de nabijheid van het
toilet. Nadeel de catering. Als laatste aan de beurt. Ach alleen
drinken werd gratis aangeboden.
De vlucht van vier uurtjes vlotte snel. Zo'n 60 minuten in het uur.
De klok liep harder, want bij aankomst was het ineens twee uur
later!
Opnieuw een auto uitgezocht nadat we de verhuurder menigmaal te
kennen gaven dat we niets extra's wilden of groter of wat dan ook
met bijbetalen. ...pffff vermoeiend. We waren hiervoor gewaarschuwd
door onze reisagent. De proef en de verleiding doorstaan eindelijk
op weg naar ons motel in Lincoln. Over de zeer drukke wegen van
Toronto reden we soepeltjes naar ons motel. Vlakbij een cache. Dat
betekende een mooie afstand op één dag.
Het motel lag prachtig gelegen aan een meer. De kamer was weer
standaard. Twee giga bedden en een tv. Danique was niet in het
hotel aanwezig, maar ik kreeg al snel een app dat ze onderweg was.
Zij was reeds een dag aanwezig in deze omgeving en hielp mee met
het voorbereiden van wat bruiloft dingetjes. O.a. het verfijnen van
een PowerPoint voor het bruidspaar.
Andere familieleden waren nergens te bekennen. Uiteindelijk een
klop op de deur gegeven en daar waren er ineens vier. Tante Trees,
ome Piet, Jacqueline ("djekkelin") en Taylor. Een gezellig weerzien
met herhaalde antwoorden. Even later konden we EINDELIJK Danique in
de armen sluiten en knuffelen. Niets veranderd na 3 maanden reizen
door Zuid Amerika.
Ook Donna en David hugden weldra stevig.
Het was al bijna half negen, dus voor ons gevoel half zeven, tijd
voor diner. Daarna vroeg te bed om de volgende dag van de trouwerij
fris en fruitig te zijn.
Dag 21:"fruitig"
De bus met de vele gasten naar de trouwerij vanaf het hotel zou om
kwart voor vier vertrekken. Dit betekende wat tijd over om Danique
naar de receptiezaal te brengen en later weer ophalen. Ook nog tijd
om een vijftal caches te vinden in de omgeving. Een ervan was bij
een baseballveld. Bleek hoog aan het hek te hangen. Gelukkig voor
aap Monique niet hoog genoeg.
Na Danique opgehaald te hebben terug naar motel voor het opmaken
van ons zelf. Althans de anderen. Ik hoefe alleen maar nette
kleding aan te trekken en...... een stropdas.
De bus naar de trouwerij was overvol beladen met gasten. We werden
allen gebracht naar een wijngaard waar de plechtigheid plaats zou
vinden. Prachtig decor voor zo'n gelegenheid.
De "broom" stond, samen met net zoals hij gekleed vijf "bestmen",
nerveus te wachten.
Emily, de bruid werd weggegeven door haar vader aan Ben. Mooie
woorden, de trouwbelofte en wat zij van elkaar vinden en zullen
blijven vinden werden aandoenlijk gehoord. Menig traantje
glinsterde daar tussen de wijnranken.
Na deze mooie ceremonie wederom met de bus naar een andere plek
voor de receptie, diner en feest. En wat voor feest! Een
internationaal gezelschap dat blij was voor het nieuwe echtpaar.
Heerlijke hapjes en volop wijn en andere sapjes. De vrolijke
feestelijke avond ging vanzelf over in de nacht met de ochtend als
gevolg.
Dag 22: Niagara Falls
Na een echt stevig maag testend ontbijt met wat familie is de reis
voortgezet naar ons vokgend doel de Niagara watervallen in Niagara
Falls.
Eerst nog naar een ander motel daar er niet een nacht bijgeboekt
kon worden.
Half uurtje lopen naar de watervallen vandaan lag het matige dure
hotel. Één donker hok met twee bedden en een tv. Gelukkig alleen de
ogen dicht te doen daar. We leven buiten.
De wandeling inclusief twee caches was een belevenis op zich. Een
kakofonie aan geluiden van speelpaleizen en griezel huizen,
souvenir winkels en ontzettend veel eettenten. Het leek op Las
Vegas. Die drukte voorbij komen we in een mensen massa. Allemaal
starend , fotograferend van neer donderend water. De Amerikaanse
stoof iets minder hoog op dan de Canadese. Beide even mooi.
Regenbogen waren te zien in de twee vallen. Ik heb even genoten van
al die pracht, het decor , de sfeer. Ook heb ik mij verbaasd over
de lange rij wachtende toeristen voor de boot trip.
We zijn van de ene kant naar de andere kant gelopen en vele foto's
zijn gemaakt. Tevens een earthcache op gelost en een virtual. De
terugreis naar onze slaapplaats met de bus terug om te dineren en
deze logjes te schrijven. Intussen slaapt iedereen. Ik ga ook maar
mijn ogen trachten dicht te doen en de dag opnieuw te beleven.
Truste!