Wat de zee geeft

Tja, wat geeft de zee behalve lekkers en moois? Soms ook teveel water in 1 keer...https://youtu.be/HrFaoF5LxCY                 

 Zondag 17 april vertrekken we vanuit Moss Landing onder een stralende zon en blauwe hemel verder naar het noorden. We volgen nog steeds de 1, de pacific highway. Deze keer beginnen we tussen de aardbeien en artisjokken en komen we voorbij een enorm model van een motor ( staan er maar liefst 3) bij een outdoor en een-stoere jongens -motorwinkel. Outdoor is hier niet helemaal wat wij denken, meer heel veel messen en schiettuig en oorlogsparafernalia uit elke oorlog die er ooit is geweest. Beetje museaal haast, als het niet zo gewelddadig zou zijn en alles ook gewoon echt te koop... We vervolgen onze weg langs de kust om later, iets van de kust af, omringd te worden door sequoia's. Deze machtige rode bomen maken het opeens een stuk donkerder en koeler, de omgeving is totaal anders, veel bochten en heuvels en kleine dorpjes ( of wat hier voor door moet gaan), leuk rijden! We gaan voor 1 nacht op Statepark Big Basin Red Woods staan voor $35,=, droog kamperen en douchen met quarters ( 2 voor 2 minuten). Schitterende plek, men hanteert hier een " crumb-clean commitment", waar we zelfs voor moeten tekenen. Dat is omdat hier een zeevogeltje ( marbled mullet) broedt in de bomen, die maar 1 ei per jaar legt. Als de happy campers hier kruimeltjes achter laten voor de gaaien en de raven, trekt dat teveel van deze -hier ongewenste- soort aan. Zij eten de eieren op. Dus opruimen! ( of een vette boete). We krijgen een paar wandelroutes en gaan s'middags een trail lopen naar een waterval in de rotsen. Het is hier s'avonds zo stil als in een graf en net zo donker ook... We vertrekken door het statepark heen en komen op de 23, dit is een smalle weg, bergachtig en dicht bebost, er steekt een hert over en we hopen dat we geen tegenliggers tegemoet komen. Later gaan we over op de 35, ook wel de Skyline boulevard genoemd, dat snappen we al snel. Je krijgt prachtige uitzichten en later ook over de baai van San Francisco en de stad aan de andere kant.  Na een tijdje doorrijden steken we de Golden Gate Bridge over en stoppen ook hier natuurlijk om van het uitzicht te genieten. Het is een tikkie heiig, maar dat is normaal voor SF. Toch is de skyline van de stad goed te zien en Alcatraz op de rots in de baai ook. Aan de andere kant vinden we de 1 weer terug en komen we weer dichter langs de kust. We stoppen in Point Reyes Station ( vanwege het oude treinstation) en drinken koffie in een oude schuur; de hooibalen liggen opgestapeld en de kippen lopen gezellig rond, letter pittoresk. We kiezen voor de overnachting weer voor een statepark, Sonoma Coast deze keer ($35,= incl douche). Hier staan we in de duinen, maar die zijn hier wel iets breder dan bij ons. Er staan prachtig vergroeide cipressen en paarse en gele struiken met lupinen. Ook ietsjes groter dan bij ons. Overigens is dat een groot voordeel van reizen in deze tijd van het jaar, er staat enorm veel in bloei. Soms herkenbaar maar veel groter dan bij ons en vaak exotisch en bont gekleurd. De bermen staan regelmatig vol met knal oranje american poppy's maar ook blauwe irissen en de bomen zitten soms vol met rode bloemen ( geen idee!) en ook de rododendrons komen we in alle kleuren tegen. We maken uiteraard een wandeling door de duinen naar het strand. Ook leuk om te weten is dat men hier ooit is begonnen, om het verwaaien van het zand tegen te gaan, door o.a. het planten van helmgras ( je voelt je meteen thuis als je erdoor loopt). Maar dat wordt met de kennis van nu als uitheems en ongewenst beschouwt, alleen zijn die Nederlanders haast niet meer uit te roeien. Als we de volgende dag vertrekken blijven we de kust volgen en we vinden deze kustlijn niet onder doen voor die van Big Sur, maar wel anders. Het is hier wat vriendelijker, je komt meer kleine dorpen tegen ( soms een inwonertal van 50) en hebt meer rivieren vanuit zee die landinwaarts gaan. Elke keer krijg je weer "Tsunami hazard zone" waarschuwingen! Hier worden veel oesters gekweekt en die worden dan ook bij heel veel restaurants (vaak gefrituurd) aangeboden. Er zijn ook veel zeehonden die hier hun pups ( noemen ze een rookery) krijgen, dan kan moeder het jong veilig achter laten als ze zelf op jacht moet. We worden overigens al dagen begeleid door enorm veel gieren, ze scheren echt vlakbij langs de camper en we zien steeds hun schaduw op de weg. Koningen van de thermiek zijn het, en nuttige opruimers ook nog. We stoppen in Jenner bij het Aquatic cafe, een hele leuke zaak, goede sterke espresso en heerlijk versgebakken muffins en scones, PLUS ook nog schitterend uitzicht over de rivier. En goede muziek, het is lastig weer verder te gaan...We stoppen nog regelmatig langs deze prachtige kustroute en zien, ja hoor, weer walvissen. Eentje geeft een goede show en is achter elkaar aan het " breachen". Het schijnt dat dit de laatkomers zijn, op weg naar Alaska. We gaan ons inschrijven bij statepark Van Damme ( zelfde prijs als de laatste, douche op tokens voor $1,= voor 5 minuten). We staan vlakbij een riviertje en deze omgeving staat ook bekend als duikersparadijs, vooral vanwege de grotten en de abalones. Hiervoor moet je trouwens een vergunning hebben en je moet aan de voorwaarden voldoen( bijv. de grootte van de schelp) anders wordt het als stropen beschouwd en kan het je duur komen te staan. Op het strand liggen veel stukjes schelp, deze zijn echt heel mooi ( gaat dan ook veel in mijn broekzak), ik kan me goed voorstellen dat je deze mooi kan verwerken in sieraden. Er waggelt een jonge zeeleeuw ( met oortjes dus) op het strand rond, hij gaat eerst achter een paar dames aan. Dat is natuurlijk niet goed en, hoewel we weten dat er meestal een moeder in de buurt is, gaan de dames toch maar even iemand waarschuwen. Eerst 1 van de parkrangers van de overkant en later een mevrouw van Lenie 't Hart, zij neemt hem/haar niet mee maar zorgt ervoor dat iedereen uit de buurt blijft ( hij is gemerkt en al eerder uitgezet) zodat ie weer zelf op pad gaat. Sneu beessie hoor...als het niet lukt voor donker wordt ie wel -alsnog- opgevangen in Pieterburen gelukkig. Als we de volgende dag vertrekken voor het laatste stukje langs de kust stoppen we eerst in Mendocino, leuke victoriaans aandoende plaats met veel bakkerijtjes, koffiezaakjes, galerieën en wat al niet meer. Er is een prachtig gebouw waar ook de vrijmetselaars zetelen, met bovenop vader tijd die de haren van de wenende maagd vlecht, blijkbaar echt symbolen van de vrijmetselaars. Nu zit er trouwens ook een bank in het gebouw. Je kunt de sculpturen ( wel erg mooi hoor) ook kopen bij de juwelier als bedeltje in edelmetaal. We gaan na een kop koffie verder op pad door Fort Bragg en stoppen in MacKerricher state park voor een laatste wandeling langs de kust. Hier is ook Glass Beach ( liggen allemaal aangespoelde glasstukjes uit zee, alleen kijken) en veel getijdenpoeltjes. Alsof er afscheid moet worden genomen komt er nog een walvis langszij zwemmen, die steekt de baai over richting het noorden ( uiteraard). We zien ook gevangenen in karakteristieke oranje overalls aan het werk  met de brandweer. Dat kom je bij ons ook niet vaak tegen, in ieder geval niet zo herkenbaar! We hadden al regelmatig kennis gemaakt met dit verschijnsel, maar dan tijdens het opruimen van zwerfafval langs de snelweg, de leukste klusjes zijn het niet. We komen voor de laatste paar dagen met ons campertje aan in de Sonoma streek maar dan tussen de wijnboeren, bij San Francisco North/Petaluma KOA ($57,= full hook up). Gunstig gelegen om bij de verhuurder te komen en alles weer in te pakken.