Californication goodbye vacation

https://youtu.be/YlUKcNNmywk.    

Vrijdag de 22e vertrekken we al vroeg vanaf de camping om de RV ( onze " Little Guy") op tijd om te kunnen leveren. De avond tevoren hebben we alles al ingepakt en wat over is, bij elkaar gelegd om aan andere huurders van campers te gunnen. Ook de oven en het bbq spul, tefal pan etc. komen anderen weer ten goede. Dat is een goede gewoonte bij de verhuurders, een kast vol spullen waar je uit kunt zoeken wat je kan gebruiken. Scheelt je in wat je aan moet schaffen voor onderweg. Het verkeer zit redelijk mee, we hebben wel een lang stuk om SF heen waar het filerijden is. We zijn mooi op tijd bij Road Bear in San Leandro en kunnen de RV laten nakijken op schade ( 1 ster in het raam a raison van $ 350,=, thuis opgeven bij de verzekering) en kilometeroverschrijding ($300,=). Er zijn een paar Nederlanders die net hun camper komen ophalen, zij kunnen al onze goederen gebruiken, liever een ander helpen dan weggooien. We geven aan wat nog aangepast moet worden aan de RV, dit was tenslotte ook een testrit waar de verhuurder ook zijn voordeel mee doet. Hij is goed door ons getest en ingereden, we gaan hem missen...wij worden naar het station van de BART gebracht, kopen een dagkaart en stappen uit bij Powell station in San Francisco. Klein stukje lopen voor ons hotel midden in de stad, hotel Zelos ($538,= voor 3 nachten). Mooi hotel, goede ontvangst, knappe kamer en geen last van herrie van buiten. We gaan eerst een stuk lopen en dineren later bij Uncle Vito ( echt hele goede Italiaan) op de hoek van Powell en Bush street. Steil omhoog, dus daarna ook weer naar beneden, in SF moet je wel zorgen voor goede schoenen, kuitspieren komen daarna vanzelf wel. We hebben een zeer goede nachtrust in een kingsize bed, wel weer even wennen na zoveel weken "lekker dicht" tegen elkaar aan liggen. Ontbijten doen we op de farmers Market ( met de trolley heen, een 3 dagen kaart voor alle OV kost $30,= p.p.), deze is elke zaterdag rond het Ferry Building op Embarcardero. Het Ferry building is het station voor het veer naar de noord en oostbaai en ook de plek waar je elke dag allerlei lekkers kunt eten in een mooie, gezellig rumoerige omgeving. De farmersmarket is, behalve DE plaats waar je van de kwekers fruit, groente etc. koopt (alles eerst proeven), ook de plek waar elke soort eten en drinken wordt verkocht van elke nationaliteit die je maar kunt bedenken, een echte smeltkroes en ontzettend leuk en lekker! We hebben de tip gekregen dat vandaag King's Day wordt gevierd in SF ( morgen in LA) voor de Nederlandse gemeenschap hier. Dat is in het Golden Gatepark bij de Murphy windmill, we gaan met de N-line, die rijdt zowel boven-als ondergronds. Geinig, we horen als we erheen lopen de muziek al van verre ( André Hazes) en zien ook al snel door het groen van de struiken de versierde wieken van de molen draaien en veel oranje (er was gevraagd om iets oranje te dragen). Er is van alles te koop wat onze landgenoten in den vreemde moeten missen- haring, poffers, broodje frikandel enzo- er is een vrijmarkt, de KLM is aanwezig, Heineken natuurlijk en Gazelle heeft een stel fietsen mee die je mag lenen voor een proefrit. Vooral de elektrische doen het hier goed, lekker hoor met die steile hellingen hier. Maar, zo zegt een landgenoot die hier al 40 jaar woont, die accu is hier zo leeg, dat zou zomaar waar kunnen zijn. Wij verlaten het park en gaan naar Haight- Ashbury. Hier is de hippietijd nog terug te vinden in sommige panden, hoewel natuurlijk behoorlijk gecommercialiseerd. Ook weer behoorlijk steil lopen hoor, voor je op DE hoek bent waar het allemaal om draait. Wij vinden de aanloop ernaar toe trouwens ook heel leuk lopen. We komen eerst door Duboce park, Eldorado voor honden en kinderen. We komen de brandweer nog tegen die even een spontaan gaatje in de weg komt beveiligen (is later nog op tv, foutje met het maken van een leiding). Die brandweer-ladderwagens hier hebben ook een heel ander besturingssysteem dan bij ons, ze zijn behoorlijk lang en geleed en het achterste deel heeft een aparte bestuurder in een cabine. Mooie victoriaanse huizen hier en hartstikke duur, dat kan je al zien doordat je elke week een bepaalde dag en tijd niet mag parkeren, dan wordt er gereinigd. Dat kom je in de mindere buurten niet tegen hoor, als we later bij de makelaar in de etalage kijken zien je ook dat het hier echt DUUR wonen is. Invloed van  Silicon Valley? Onderweg eten we nog bij een pas geopend Indiaas restaurant, echt onwijs lekker, nog nooit zulke lekkere Naan gehad! Zondag Amerikaans ontbijt bij Nels drive-in ( een echte diner), overvloedig en lekker (zegt Lumberjack genoeg?) in Mission street. We gaan weer op pad met OV richting waterfront, we slaan Fishermans Wharf over (zeeleeuwen genoeg gezien en veel te druk) en gaan naar het National Historical (Maritime) park. Alle schepen zijn vandaag gratis te bezichtigen en dat doen we dan ook met veel plezier. We gaan de  Hercules op, een sleepboot uit 1907, speciaal gebouwd voor bergingswerk op de open oceaan. Je kan in zeer ruig weer van voor naar achter komen zonder naar op het dek te hoeven gaan en aan de gevaren van de golven blootgesteld te worden. We bekijken de Eureka, een rader-veerboot, gebouwd in 1890. Deze heeft nog diverse (vracht) voertuigen aan boord. Hierna is het de beurt aan de Balclutha, oorspronkelijk in Schotland gebouwd in 1886 voor het vervoeren van graan naar Amerika en later als vrachtschip van hout uit Oregon naar de mijnen in Australië om te eindigen als vrachtschip voor zalm uit Alaska. Nu museumschip, mooi einde toch? In de verte zien we de schepen voorbij gaan onder luid getoeter die het begin van de het zeil- seizoen inluiden. Onder de GG-bridge door en de volle zee op. Als laatste gaan we nog naar Castro om de sfeer mee te pikken van de LGBT community. Hier heeft Harvey Milk gevochten voor de rechten van de gay community en met hem natuurlijk zeer veel anderen. De sfeer is hier 1 van alles kan en mag, zonder dat het echt " in your face" voelt. Hoewel een naakte man met alleen een gouden sok om zijn piemel wel wat overdreven is. Nee, hij gaat niet op de foto. Dat vonden we teveel eer voor een aandachtzoeker. Ik heb meer aandacht voor de tegels in het trottoir die in herinnering roepen hoeveel (nu bekende) mensen hebben geleden onder hun seksualiteit (Oscar Wilde of Alan Turing bijv.).  Er staat een band te spelen op de hoek, dus we krijgen een gratis concert in de zon, de sfeer is oké! We eten vanavond (na de laatste inpak ronde) bij Maru Sushi in Powell street  en stoppen er dan mee voor vandaag. Voor we bij het hotel zijn, genieten we nog van een open lucht optreden van een leuke band, blues en soul en een beetje Prince. 
Morgen weer naar huis! Wat een goede vakantie, heb nu al heimwee...