Icefield Parkway

Maandag 16 mei 2016

Omdat er op de camping geen wifi is en het op de campings die we de komende dagen zullen aandoen wel niet veel beter zal zijn gaan we toch eerst maar weer koffie drinken bij de Starbucks om daar nog even het blog bij te kunnen werken en de laatste e-mails op te halen. Daarna op zoek naar een plaats waar we de gastank kunnen laten vullen. Die is nog niet helemaal leeg maar omdat we de komende dagen in de parken zijn waar de voorzieningen wat minder zullen zijn en het mogelijk kouder wordt willen we niet het risico lopen om met een lege tank te zitten. Dus toch eerst maar even teruggereden naar Canmore waar we na enig zoeken op het juiste adres belanden. Daarna op weg naar Lake Louise waar we vroeg in de middag aankomen. Als we ons melden bij de camping is het kantoortje op slot. Wel hangt er een briefje dat we maar een plaatsje moeten zoeken, het verschuldigde bedrag gaat in een enveloppe en wordt in de brievenbus gegooid. Op de plek die we hebben uitgezocht hingen we een briefje dat hij bezet is en we gaan naar Lake Louise. Het is een prachtig gelegen meer in de bergen met turquoise gekleurd water. Op de achtergrond weer de besneeuwde toppen van de Rockies. Aan het meer ligt een prachtig hotel, het Chateau Lake Louise waar we op het terras van een biertje en een borrelhap genieten. Het kost wat maar het smaakt ons uitstekend.

 Dinsdag 17 mei 2016

Vandaag gaan we over de Icefields Parkway naar Jasper. Volgens de boekjes en mensen die het weten kunnen één van de mooiste bergroutes ter wereld. Eerst nog even de vuilwatertanks legen op de camping. Helaas neem ik bij deze manoeuvre een bocht iets te kort en raak ik een betonnen paaltje, stom stom. Schade aan de camper, dat gaat verzekeringswerk worden. Met duct tape zetten we een kunststof beschermkap bij het achterwiel weer vast en we kunnen de reis vervolgen.

Er is aan de beweringen over de Icefields Parkway geen woord gelogen. Het is een schitterende route waar we verschillende tussenstops maken. Een van de mooiste is die bij Peyto Lake, waar we na een wandeling met een behoorlijk stijgingspercentage een gletsjermeer met een intense kobaltblauwe kleur aanschouwen. De onwaarschijnlijk blauwe kleur wordt veroorzaakt door het steengruis dat door de gletsjer wordt meegevoerd naar het meer en dat daar dicht onder het oppervlak van het water blijft zweven. Die fijne deeltjes reflecteren het licht zodanig dat het water een blauwe kleur krijgt.

Op diverse andere plaatsen konden we genieten van geweldige uitzichten en bij Columbia Icefields is de mogelijkheid om met een speciale bus een Gletsjer op te rijden of over een glazen loopbrug te lopen en de diepte in te kijken. Nogal toeristisch en met een behoorlijk prijskaartje dus dat hebben we maar niet gedaan.

Om 5 uur waren we bij de camping in Jasper waar we op een mooie rustige plek tussen het groen staan. Wel wordt ons bij aankomst gemeld dat we moeten oppassen voor de vrouwtjes Elk, de Canadese Eland. Het is de periode dat de jongen worden geboren en het beest is er dan niet van gediend als mensen te dicht bij komen. We zijn gewaarschuwd. Rustig aan de borrel en gegeten en vanavond kijken we op de laptop naar de laatste delen van “The Bridge - seizoen 2”.

Woensdag 18 mei 2016

Toen we vanochtend vroeg uit het raam van onze Camper keken zagen we 2 vrouwtjes Elk vlak voor de camper staan grazen. Het was een heel vredig gezicht. Toch maar niet naar buiten gegaan en na een poosje verdwenen ze.

Helaas is het weer vandaag iets minder. Voor de ochtend wordt er nog redelijk weer verwacht maar voor vanmiddag  wordt er regen voorspeld. Daarom besluiten we eerst naar de “Jasper Tramway” te gaan, een kabelbaan die ons ruim 1000 meter hoger zal brengen naar een uitzichtpunt van waar we de wijde omgeving zullen kunnen zien. Bovendien is daar boven een mooie wandeling mogelijk. We zijn vroeg, want de eerste gondel vertrekt pas om 10 uur maar op de weg naar het vertrekpunt zien we plotseling een zwarte beer in de berm zitten. Onmiddellijk stoppen we maar het dier gaat achter een paar bosjes zitten zodat we hem helaas niet op de foto kunnen krijgen.

Als we in de gondel zitten ziet het er steeds somberder uit en als we uitstappen voelen we de eerste druppels. Het zicht is ook niet wat we verwacht hadden omdat de laaghangende bewolking een deel van het uitzicht wegneemt. Helaas, maar het is niet anders. Na een kop koffie gaan we weer naar beneden en rijden naar het Maligne Meer. Langs deze weg zou veel wild te zien moeten zijn. Ook hier hebben we geen geluk. Het meer ziet er prachtig uit maar de wandeling die we hier wilden maken moeten we door de regen ook inkorten.

Al met al onze eerste regendag dus we mogen uiteindelijk niet mopperen. In Jasper teruggekomen stoppen we bij de wasserette en laten onze wasgoed daar maar even wassen en drogen. Zo zie je, ieder nadeel heeft zijn voordeel.

Morgen gaan we via de Yellowhead Pass naar het Wells Gray Park aan de westkant van de Rocky Mountains.

Donderdag 19 mei 2016

De voorspellingen kloppen, het heeft de hele nacht geregend en bij vertrek is het zwaar bewolkt. We rijden over de Yellowhead Pass en komen bij het punt vanwaar we verondersteld worden een mooi uitzicht te hebben op de hoogste piek van de Rocky Mountains, de Mount Robson. Helaas niets van te zien want de berg zat volledig in de wolken. Rustig doorgereden naar Clearwater bij de ingang van het Wells Gray park. Daar gaan we morgen een kijkje nemen. Verder een middagje om even wat op te ruimen en de was te doen, moet af en toe ook gebeuren. Vandaag zijn we weer een tijdzone opgeschoven, dus nu is het tijdsverschil met Nederland 9 uur.

Wordt vervolgd