Jasper - Banff

Na onze rustdag in Jasper zijn we vanmorgen vrij laat voor ons doen, om 9.30 uur, weggereden van de campground. Bij het verlaten van dit provinciale state park hebben we ons afval- en toiletwater gedumpt. Op alle parken is dat wel goed geregeld, zodat je eigenlijk kunt volstaan met een plaats met elektriciteit. Dat is ook goedkoper dan een plaats met water/elektriciteit of een full hookup-plaats waar je dus ook afvalwater ter plekke kunt dumpen. Het weer in Jasper en trouwens heel de dag is bewolkt en af en toe regen/sneeuw. De route over de Icefield Park Way is dezelfde als op de heenweg. Grote stukken van de weg, c.q. het wegdek, zijn slecht, zodat de reis letterlijk met veel horten en stoten gepaard gaat. Niet prettig rijden dus, en gedeelten met en vlak wegdek zijn dan ook een verademing. Na verloop van tijd passeren we de Glacier Skywalk, een glazen plateau waarop je honderden meters diep naar beneden kunt kijken. De toeristische attractie blijkt gesloten. Gezien het lange hekwerk erom heen voor onderhoudswerkzaamheden, veronderstellen we. Na 100 km komen ook het Columbia Ice Field weer tegen, dat er nu erg mistroostig bij ligt. De bewolking en miezerregen doen ons het gaspedaal maar weer intrappen. Uitstappen heeft nu geen zin. 
Op 80 km van Banff passeren we het punt Saskatchewan Crossing waarop we de Icefield Park Way op de heenreis zijn opgegaan. Hier stoppen we even voor een warme kop tomatensoep en brood. Het weer lijkt een beetje op te knappen, maar de weersvooruitzichten zijn veel minder positief. Gesterkt door de soep zijn we nauwelijks weer op weg, of we maken het hoogtepunt van die dag en wellicht vanonder vakantie mee: een ontmoeting met een zwarte beer!
Vlak voor ons komt hij uit de bossen geslenterd en steekt doodgemoedereerd de weg over. Ik stop tijdig maar een achteropkomende Canadese personenauto denkt daar anders over en haalt me in en zorgt er daarvoor dat de meneer de beer snel aan de andere kant van de weg in de bossen verdwijnt. Wat ik van hem kunnen fotograferen, is zijn zwarte vacht tussen de bomen. Ik baal als een stekker van de Canadees die niet het fatsoen had om even te kunnen wachten.
Aanvankelijk zouden we rond Lake Louise overnachten, maar omdat we redelijk vroeg zijn en dat ook qua routeverloop beter uitkomt, gaan we eerst naar Banff.  Bij het Information Centre bij het station informeren welke campings open zijn. Dat blijkt het Tunnel Mountain Village II te zijn. We vragen om een plaatsje bij de douches (gelet op onze vorige camping in Jasper) zodat we niet ver hoeven te lopen. De camping is groot maar dun bevolkt. 
Als we de elektriciteit aansluiten, stopt een busje van de campingbeheerder bij mij. Een vriendelijke man lacht me toe en vraagt of ik voorbereid ben op de sneeuwval deze nacht. Hoezo vraag ik? Wel zegt hij, de weersverwachting is dat de temperatuur fors zal gaan dalen en dat er deze nacht 13 centimeter sneeuw zal vallen. Ik kijk de man ietwat ongelovig aan en vraag hem of mij in de maling neemt. Nee, zegt hij, dat kan hier zomaar gebeuren. Maar morgen kan alles ook weer weg zijn hoor, verzekert hij mij. Als ik hem zeg dat we naar Banff willen gaan, wijst hij mij op de shuttlebus die vanaf het campingterrein om het half uur naar het centrum van Banff gaat. Gelet op mans advies hebben we dat dan maar gedaan. En zijn we met de shuttlebus naar Banff gegaan. Voor 2 dollar p.p. worden we in Banff downtown afgezet. Banff is een typisch toeristenoord met veel shops voor  souvenirs etc. In een van de overdekte winkels strijken we even neer voor een adempauze. Daar vinden we ook een leuk restaurant The Old Spaghetti  Factory, waar we lekker hebben gegeten.
Aansluitend weer per bus terug naar de camping, maar niet voordat we deze weblog weer hebben kunnen verzenden met gebruikmaking van de gratis WiFi in een plaatselijk koffiehuis. 



Verstuurd vanaf mijn iPad