Vancouver - Ladysmith (Vancouver Island)
Door -
24-05-2016 04:32
Om half zeven de ochtend staan we al onder de douche om
vervolgens om 7.15 uur - na het dumpen van het afvalwater -
te kunnen wegrijden vanaf de campingplaats bij de Lions Gate
Bridge in Vancouver. Een korte rit volgt na de ferryterminal bij
Horseshoe Bay voor de overtocht naar Nanaimo op Vancouver Island.
Een eiland dat vrijwel net zo groot is als
Nederland!
Bij het loket geef ik aan dat er al een plekje op de boot is
gereserveerd. En dat klopt, want onze namen staan keurig netjes in
het systeem vermeld. Toch is er kennelijk niet iets goed, want de
dame springt uit haar hokje en komt met een rolmeter om de camper
op te meten. Ik zeg tegen haar dat de camper 28 feet is, zoals door
Canadream is aangegeven. Zij antwoordt dat de camper slechts 25
feet (7.62 meter) is, zodat de ferrykosten lager zullen uitvallen
dan in het systeem is vermeld. Ik verbaas me over de
integriteit/eerlijkheid van de dame. Dat kom je niet vaak tegen,
denk ik nog. Haar mannelijke collega dirigeert onze camper
vervolgens van lane 1 naar lane 3 waar ik voor de streep moet
wachten.
Om klokslag 8 uur mogen we de ferry inrijden. De boot is qua
omvang vrijwel gelijk aan die van alle ferries tussen Nederland en
Groot-Brittannië. In vergelijking met een paar dagen eerder is het
aanzienlijk minder druk. Het benedendek waar vrachtwagens, bussen
en RV's moeten worden geparkeerd, is nog niet voor een kwart vol.
De overtocht duurt zeven kwartier. We doden de tijd door op het
zonnedek te gaan kijken, maar vanavond is geen sprake. Het is zwaar
bewolkt en de koude wind verjaagt ons dan ook weer snel naar het
tussendek waar alle activiteiten (restaurant, speelruimte,
toiletten e.d.) zijn. Ik zoek een rustig plekje op en lees verder
in mijn boek. José gaat de winkels even bekijken.
Bij aankomst in Nanaimo mogen wij als eerste van de boot af en
rijden meteen door naar het centrum van deze havenplaats. Daar doen
we nog wat inkopen en drinken een kop cappuccino met een scone.
Nanaimo zelf ligt er vrij stil en verlaten bij vanwege Victoria
Day. Aangezien het weer iets verbeterd is, een zonnetje laat zich
af en toe zien, maken we een korte wandeling langs de jachthaven en
door de hoofdstraat (meer is er eigenlijk ook niet) om dan terug te
keren naar de camper en onze weg te vervolgen. Onze aanvankelijk
plan om naar Tofino te gaan, moeten we laten varen. Vanwege de
afstand (2x 200 km) en het gebrek aan goede en betaalbare campings
in die regio. Tofino ligt aan de zuidkust aan het einde van de
enige toegangsweg ernaar toe. Dat betekent dus dat we weer 200 km
terug zouden moeten rijden naar Nanaimo als we naar Victoria
gaan.
Hoe jammer we het ook vinden, toch laten we Tofino daarom maar
schieten en keren halverwege om nadat we het Mac Millan Provincial
Park - lokaal beter bekend als Cathedral Grove - hebben bezocht.
Dit park is beroemd vanwege zijn hoge Douglas-sparren die tussen 42
en 85 meter hoog kunnen worden en een diameters van enkele meters
hebben. De bomen, zo staat er te lezen op een van de borden, zijn
meer dan 800 jaar oud. Een orkaan in 1997 heeft een grote slachting
aangericht onder deze bomen, waarvan er vele nu nog op omvallen
staan. Op een waarschuwingsbord staat te lezen dat bezoekers het
risico lopen dat deze torenhoge bomen kunnen omvallen without
warning... En dat we bij sterke wind beter het park snel kunnen
verlaten. Het is maar dat we dit weten.
We vervolgen onze weg naar Ladysmith waar een geschikte
campground vinden: Rondalyn Resort. De camping is vrijwel leeg.
Iedereen is alweer naar huis toe, vertelt een Canadees die
morgenochtend met zijn gezin teruggaat naar zijn woonplaats
Victoria. Hij is supervriendelijk en vertelt José wat er zo mooi is
aan Victoria. Ook helpt hij de camper op plaats te krijgen door mij
aanwijzingen te geven en vervolgens twee plankjes te halen om de
wagen waterpas te krijgen. Dat moet vanwege het functioneren van de
vrieskast in de auto, zo is mij bij aanvang door Canadream verteld.
Vervolgens nodig hij ons uit om na het avondeten gezellig aan te
schuiven bij het kampvuur dat hij gaat maken. Ook mogen we zijn 35
feet lange campertrailer komen bekijken. Met slideouts
(uitschuifbare zijpanelen) is zijn leefruimte inde trailer nog
aanzienlijk groter te maken. We zullen, nieuwsgierig als we zijn,
het vanavond zeker gaan bekijken.
Terwijl ik dit schrijf, heeft José het avondeten klaargemaakt.
We eten rijst met kip, champignons, en groente dit keer. Na een
lange dag op de weg zal dat ons goed smaken. In Nederland is het op
dit moment 3 uur 's nachts. Dat is en blijft toch voor ons een rare
gewaarwording dat jullie al aan je nieuwe dag beginnen als wij
juist gaan slapen en dat als wij opstaan het bij jullie al het
einde van de dag is. Jullie dus een goedemorgen gewenst!
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Reacties
Heleen 24-05-2016 08:59
Inderdaad is voor ons de 24e mei begonnen . Het isnog steeds wisselvallend weer. , maar er zitten wat lichtplekjes in de lucht .
Wat ontzettend aardig dat mensen je gewoon uitnodigen om aan te schuiven .dit gebeurd regelmatig geloof ik . Heeft waarschijnlijk te maken met de zelfde manier van leven wat een ieder doet .Een voorbeeld hoe mensen met elkaar zouden moeten omgaan. Hartelijkheid en respectvol .
Nog een paar dagen zeker voor jullie he ?
Wij hebben vandaag een drukke volle dag , met de laatste shoppings , vloerbedekking jo , visite van Ron en Irene .zij brengen de oude Saab weg naar de garage in OB dus willen nog even aankomen. Daarnaast hoop ik nog langs de Fysio te kunnen , omdat ik gisterenavond een half uur te laat erachter kwam dat ik erheen moest . Jammer , want kan het nog wel even gebruiken .
Morgen waarschijnlijk in ochtend geen tijd meer , misschien later op Schiphol nog ruimte om jullie te beantwoorden .
Morgen zal een beetje meer paralel lopen met jullie tijden .
Maak er vandaag wer een mooie dag van .
H g , x heleen
Hugo P. 24-05-2016 19:58
gr
Hugo P.