On our way to LA

Dat was me weer een avondje gisteren, zit ik me helemaal te pletter te typen met een geweldig verhaal, druk ik op een verkeerde knop is heel mijn verhaal van 14 a viertjes verdwenen...... Alleen de bovenste tekst Flagstaff stond er nog.
Ik had dus geen zin meer om alles over te doen.
Maar vandaag een nieuwe kans vanmorgen vroeg opgestaan, en gaan we de oude motherroad de route 66 doen, we waren allebei tegelijk wakker, maar achteraf bleek dat we de tijd verkeerd hadden staan een uur later, dat heb je elke keer als je een tijdzone overgaat moet je je klok bij zetten, en dat waren we vergeten.
Dus eerst tanken en ijs halen en daarna ontbijten, elk jaar kopen we een grote koelbox en nu is het eindelijk een keer gelukt met een kraantje zodat je het gesmolten water weg kan laten lopen. Dit is gemakkelijker dan elke keer het water eruit moeten scheppen.
Dat ijs halen is hier geen probleem echter de eerst keer wel, toen ik Margo om 15 liter ijs stuurde kwam ze met cornettos aanzetten, we hebben 4 dagen cornettos gegeten.
We waren dus al vroeg op pad en de reis verliep voorspoedig, we hadden geluk, dat de grand canyon trein (amtrak) net vertrok met veel getoeter, (deze trein gaat rechtstreeks naar de grand canyon, uitgezwaaid door cowboys (echte) met pistolen en al.
Onderweg nog diverse treinen gezien en tegengekomen en voorbij gereden.
De route 66 is een oude weg tussen Chicago en LA. Hier gingen de gelukzoekers,
avonturiers en mensen van allerlei pluimage van west naar oost.
Een lange weg door allerlei staten, tweebaans en door koude en vooral warme gebieden, vandaag hebben we er zo'n 150 km op gereden.
Heel leuk en allerlei cafe's eethuisjes en benzine pompen uit de jaren 50.
We zaten in een restaurant waar het zo druk was dat we er 50 min zaten te wachten, en toen mochten we een milkshake uitzoeken, ja wat moet je nu met een milkshake voordat je gaat eten, vriendelijk bedankt en onze weg vervolgd.
We hebben onze koelbox gelukkig nog met daarin allerlei lekkere hapjes.
Verder Joshua Tree park bezocht maar het was wel een lange reis, afstanden zijn hier zo groot dat je haast naar Groningen en terug rijdt, maar vaak meer.
Dit breekt wel op vooral als je moet rijden en geconcentreerd moet blijven op de weg.
Nu zitten we in Palm Springs en buiten is het super warm en wordt je gek van de krekels wat een kwekkers zeg, maar wel een verkoelende bries buiten van 32 graden en vochtig, je kan nu al merken dat we de pacific naderen.
Morgen gaan we naar LA en zien wel wat we daar gaan doen. Vrijdag middag gaan we vliegen en komen we zaterdag weer in Nederland aan. 
Zo nu eerst de voorraad Budweiser opmaken, want ik heb nog 6 bakken staan.
Wat vonden jullie van de verhalen van Margo, niet slecht he, ja dat heeft ze allemaal van mij haha

Groeten en tot morgen

El Capitano