Hotter than hot

Vandaag is Death Valley NP aan de beurt. Het is vroeg opstaan geblazen, want dit is onze langste trip van de reis: 500 km. Een uitgebreid US ontbijt was er dus niet bij. We hebben het gedaan met muffins, ontbijtrepen, donuts en koffie bij het tankstation. Via Yosemite volgen we de Tioga road. Deze weg voert ons door naaldbossen, langs granietplateaus, weide gebieden en meren. Het is een mooie route om aan de andere kant van de bergen naar de Siërra Nevada te rijden. We passeren de Tiogapas op 3000 meter hoogte, waar het 21 graden is. We weten al dat het straks heel wat meer gaat worden! Als we afdalen wordt het rap warmer. Eenmaal beneden aangekomen staat de thermometer op 35 graden. We vervolgen onze weg lang het bergmassief op een lange snelweg.

Na Bishop nemen we de afslag naar Death Valley. Het landschap verandert snel in een desolate stenen woestenij. Het is een aparte gewaarwording. In de auto draait de airco op volle toeren, waardoor het aangenaam blijft. Als we even uitstappen word je overvallen door de hitte. Een gortdroge wind met ongekend hoge temperatuur droogt je onmiddellijk uit. Geen wonder dat je overal gewaarschuwd wordt om vooral heel veel water mee te nemen en veel te drinken! We passeren weer een bergrug om zo het park in te rijden. De kleuren zijn onbeschrijfelijk, alsof je op de maan of mars staat (alleen het beeld wat wij erbij hebben). Van grijs naar geel en van oranje via paars naar bruin en zwart. De temperatuur loopt verder op als we bij de 'dunes' bij Stovewell pipes (heel toepasselijk) aankomen. Maar liefst 125 graden Fahrenheit, wat neerkomt op 52 graden Celcius! Alsof dat nog niet genoeg is, staat er een harde wind die het laat aanvoelen of er een gigantische föhn staat te blazen. Lippen en ogen drogen onmiddellijk uit. Eigenlijk wil je hier niet voor je lol zijn. Dus is het heel even foto's maken en hup weer de auto in.

Als we tegen 6 uur aankomen bij ons hotel in Furnace Creek (ook heel toepasselijk) in een oase midden in Death Valley, is het een verademing om even binnen te staan. Hier ga je toch niet voor je lol wonen en werken zou je denken? We pleuren onze koffers in de kamer en gaan snel wat eten omdat er nog een avondprogramma is: we willen vlakbij naar Zabriskie point om naar de zonsondergang te kijken. Het kleurenspel schijnt schitterend te zijn. Nog steeds is het ongelooflijk heet met een harde wind. Eenmaal aangekomen moeten we nog een klein stukje omhoog wandelen. Het lijkt 'peanuts', maar met deze omstandigheden is het een hele uitdaging! Onze inspanning wordt beloond met een betoverend schouwspel van wisselende kleuren en schaduwen. Voldaan rijden we in de schemering naar ons hotel, waar de familie nog even een duik neemt in het 30 graden warme zwembad en de verslaggever na een verkwikkende douche deze aflevering in elkaar sleutelt. Morgen vervolgen we onze trip door Death Valley, met nog een paar bijzonderheden om naar Valley of Fire te rijden.