Volgende keer beter (voorbereiding)

Scheveningen, mei/juni 2016

Ondanks alles hebben we tijdens de voorbereidingen toch wat kansen laten liggen. Typische gevalletjes van jammer maar helaas.

Tussenstop in Toronto.  Op de heenweg vliegen we met Air Canada. In Toronto stappen we over op een vlucht naar Las Vegas.. Bij het boeken hebben we vooral naar de prijs en de vliegtijden gekeken. Geen moment hebben we stil gestaan bij de plek van de overstap. Pas nu realiseren we ons dat vlakbij Toronto de Niagara Watervallen liggen.. Wat zou het leuk zijn om die te bezoeken!

Als ik eind mei probeer de vlucht vanaf Toronto naar Las Vegas 24 uur naar achter te schuiven blijken we net te laat te zijn. De tickets zijn al geprint. Het omboeken kost nu €200 euro per persoon. Helaaas, dat is, rekening houdend met de nog daarbij komende kosten van een overnachting en het vervoer er naar toe, echt te veel.

Zitplaatsen.  Op 27 mei vraag ik bij de reisorganisatie  inloggegevens op voor de vluchten. Als ik die heb en succesvol ben  ingelogd, blijken we de stoelen voor de vluchten al te kunnen reserveren. Sterker nog, bijna alle stoelen zijn al gereserveerd! Gelukkig nog net (?) op tijd om 4 stoelen, weliswaar vrijwel achterin het vliegtuig,  naast elkaar te kiezen.

Bij Lufthansa, de vliegmaatschappij waarmee we vanaf Denver, via Munchen, terug vliegen kunnen we pas bij het inchecken stoelen kiezen. Niet eerder maakten we mee dat het mogelijk is om zo lang tevoren stoelen te reserveren. Een volgende keer dus even goed opletten.

(Niet-)Roken: Dat er tijdens de vlucht niet gerookt mag worden, dat wist ik wel. Maar pas na de boeking realiseer ik met dat we ongeveer 8 uur op het vliegveld van Toronto gaan doorbrengen, en daarna nog een nationale vlucht gaan nemen. En, op het vliegveld van Toronto blijkt dus een algeheel rookverbod te gelden (geen rookruimtes/rookplekken). Dat betekent: ongeveer 24 niet roken. HELP!

Wereldstekker:  Bij het rituele voor-de-vakantie-bezoek aan Bever koop ik 1 stekker voor de VS. Thuis zouden we er nog twee moeten hebben liggen. Toch?

Bij het inpakken op de middag voor ons vertrek  zijn deze (natuurlijk) niet vindbaar. Deze stekkers zijn al jaren niet meer gebruikt, en langzaam naar de vergetelnis verdwenen. Maar  ook daar kan ik ze niet vinden. Jammer. Maar we hebben nu op Schiphol wel een doel: shoppen!

Pinnen:  Als we in de VS zijn blijkt onze pinpas nergens geaccepteerd te worden. Erg vervelend om steeds gebruik te moeten maken van de creditcards, met als risico dat we op enig moment, vanwege de limiet daarop, geen geld meer hebben. Via internet komen we er achter dat de betaalpas standaard alleen in Europa geldt. Op afstand vragen we om een uitbreiding van de gebruiksmogelijkheden van deze pas voor de VS aan. Het kost een paar dagev voordat diteventueel wordt aangepast.