Viva la Vida

Bryce Canyon NP (Utah), 11 juli 2016

Vandaag is een dag met superlatieven. Om naar Bryce Canyon te rijden doorkruisen we eerst Zion NP.  Ruim een uur lang rijden we door het staande land, zoals de indianen dit park vanwege de kaarsrechte rotsen noemen. Via haarspeldbochten klimmen we tussen de rotsen door naar boven. Elke bocht brengt weer een nieuw fantastisch uitzicht op de rotsen en het park. 

Snel daarna rijden we door Red Canyon NP.  Dit park waarvan we nog niet eerder gehoord hadden, bestaat uit vuurrode rotsen met her en der knalgroene bomen erop.

Maar Bryce slaat alles. In de bus die door het park rijdt zijn we nog niet erg onder de indruk: groene rotsachtige heuvels met bomen en struiken. Volgens Thomas een type landschap dat hij in Frankrijk al vaak gezien heeft.  

We stappen op goed geluk uit bij een halte met de naam 'Inspiration point'. Vijftig meter lopen we door het bos totdat, ..... WOW,  Een landschap dat we kennen van foto"s. Een landschap dat met geen woorden echt kan worden weergegeven. 

Elke vijf meter staan we stil om weer een nieuwe blik op de canyon tot ons te kunnen nemen. Elke tien meter doen we pogingen om het landschap via een fototoestel te vangen.  Maar zelfs met de panorama-functie op mijn toestel heb ik niet het gevoel dat het me lukt.

Ik vang en ervaar het landschap pas echt als ik een half uurtje op een rustig bankje in mijn eentje naar de canyon ga kijken. Op de rand van de rim met een passend nummer op mijn koptelefoon (Viva la Vida van Coldplay) voel ik me even heel nietig en tevreden.