Regen, cowboy, Geysers, Elks, waterval, nachtvorst, Old Faithful en de Bizons

Dag 14, 15 en 16

Hallo allemaal, en die titel ......

Jajaja ik weet het, een beetje laat maar de laatsten zullen de eersten zijn en wie het laatst lacht….. inderdaad.

En dan ook nog het internet wat roet in het eten gooit of eigenlijk zorgt dat ik niet kan uploaden (mooi Nederlands, typical Dutch zeggen ze hier) Het internet is uiteindelijk na ruim twee weken overzee het enige wat wel eens tegenvalt. Het is soms te mooi om waar te zijn en regelmatig knijp ik in mijn arm, maar even bij het begin beginnen.

Dinsdag nacht klonk er gezellig getik op de camper en je krijgt meteen het ultieme kampeergevoel. De meeste mensen vertellen heel vrolijk dat het weer in Montana iedere 5 minuten kan veranderen en dat hebben we al gemerkt toen we in Mammoth liepen, regen, zon en wolken maar dit getik hield wat langer aan en het ging wat harder tikken en hozen en uiteindelijk duur het getik tot drie uur in de middag dus vooral veel gelezen en rondgekeken en gelezen enzo. Daarna nog even door Gardiner lopen, de plaatselijke Buurtsuper bekeken met torenhoge prijzen, hij is de enige tenslotte en koffie gedronken met zicht op Yellowstone. Daarna eten bij een grill restaurant maar dat was gesloten, met zulke prijzen hoef je maar één dag per week open en je loopt binnen dus weer naar de Cowboy, nu een Amerikaanse bediening en heerlijk gegeten.

Op donderdag afscheid genomen van Gardiner, via de Elks in Mammoth naar Norris waar erg veel geysers (of geisers) schijnen te zijn. We waren om 6 uur op (het is tenslotte vakantie!!) en om 6:45 uur reden we Yellowstone binnen om via een paar passen van hogen dan 2.000 meter bij Norris aan te komen. Lekker rustig op het parkeerterrein dus wandelschoenen aan en laat de wonderen maar komen. Nou, die kwamen er!!! Dan loop je onder een poortje door en ineens is het alsof je de Hoogovens ziet of de Botlek, overal rookpluimen maar geen fabrieken. Komt allemaal uit de grond en het water zie je borrelen (kookpunt, alweer scheikunde) en soms spuit het omhoog. Zo bijzonder en net als bij de scheikundelessen ruikt het vies. Fosfaat en Sulfiet en nog wat chemicaliën uit de grond zorgen voor een heerlijke “rotte eieren” lucht, en helemaal als de wind jou kant op komt en ik kan je beloven dat daar de wind de hele dag JOUW kant op komt. Maar het is vooral bijzonder, die kleuren, groen, oranje en blauw. De heetste bronnen zijn 140 C dus best wel warm. We liepen langs de Steamboat, de hoogst spuitende actieve geyser maar de laatste eruptie (zo heet dat nu eenmaal) was op 3 september 2015 dus om op de volgende te gaan wachten …. Wel rookt en sputtert de oude Steamboat de hele tijd wat indrukwekkend is en blijft. Verder nog twee uur rondgelopen in de stank en niet voor dank maar voor plezier. Toen kwamen de Chinezen het gebied weer overspoelen dus in de camper op pad naar de upper en lower falls in de Yellowstone river.

Het was wel weer een stukje toeren maar lekker rustig in alle vroegte, nog een paar bizons gezien en toen op naar de parkeerplaats. Daar kopje koffie gezet in de camper (zo praktisch) wederom de wandelschoenen aan en geen idee wat we gingen zien. Na 150 m zag ik mensen foto’s maken en ik meteen toestellen in aanslag en …….. superformifabeltastisch en geweldig, wat een prachtige indrukwekkende waterval. Ik heb er best een aantal gezien, Schaffhausen, Niagara falls, Yosemite falls maar deze ….. Superlatieven schieten echt te kort zooooo mooi en toen liepen we nog een 50 m verder en daar was het uitzicht nóg mooier, kan dat? Ja dat kan!!!

Snel 69 foto’s gemaakt en toen wandelen langs de rim met zijn diepe afgronden maar wederom prachtig. Mijn verhalen zijn zelden zo saai en ééntonig geweest. Na drie kwartier klimmen en dalen kwamen we bij een nieuw uitzichtpunt en daar zagen we de upper fall, die vorige waren groter en de lower falls dus, maar deze waren best leuk. Toen begonnen we aan een wandeling van five miles, bergje op en weer af. Maar eerst kwamen we mannetjes Elken tegen (Elk Bulls, klinkt wel stoerder) met grote geweien. Ik had nog maar 5 Gigabyte vrij op mijn kaartje dus klikkerdeklik, weer 53 plaatjes getrokkken (zoals de Belgen zeggen) En wij begonnen aan de wandeling, het leek soms een scene uit “the sound of music” door de bergweiden en dan kwamen we wederom geysers en modderbubbelbaden die natuurlijk weer enorm stonken (dan hebben de blinden er ook nog iets aan!) en als je er op let zie je ze hier overal. Na 2 uur hobbelen en gesproken met Chinzen verstopt achter maskers en Amerikanen die 50 miles gewandeld hadden met volledige bepakking weer bij de camper en alweer koffie en toen maar op huis aan, o nee een nieuwe campground van de KOA. Ze hebben er hier twee en ik had gereserveerd dus bij de receptie mijn naam acht keer gespeld, zeven keer de reservering laten zien toen de jongedame achter de balie zei “oooohhhhhhhh your reservation is at the other campground  mile and a half up de mountain!!! Tenk joe.

Daar aangekomen zei ik mijn naam en de mevrouw zei meteen Fritzzzzz hihi

Rozig als wij waren gegeten en maar lezen en vroeg slapen en midden in de nacht gaat ineens de kachel loeien, de hele camper wakker. Dat ding hield weer op en het leek wel frisjes in de camper maar vanmorgen bij het krieken van de dag was onze mooie picknicktafel WIT !!!!! Bevroren en op de drempel van de zomer op 17 juni. Maar het was windstil en strak blauw. Mijn schaatsen heb ik helaas niet bij mij dus maar gaan douchen in een prachtige invaliden douche compartiment. Je kon er een zaalvoetbal wedstrijd spelen zo groot, maar een warme douche en een heerlijk ontbijt (Raisin Brain with fibers, erg gezond zegt Postbus 51) de camper losgekoppeld en op pad naar “the old Faitfull”. Lekker rustig ondeweg en je kan nog meer kijken omdat er lekker geen verkeer is, wel een fietser ingehaald met bepakking. En ineens zien we Bizons staan voor een serie rookpluimen. De bizons slapen daar omdat de grond lekker warm is dus ze zijn echt niet gek die beesten en in de winter ook, dan bevriest het niet door de warmte en kunnen ze ook nog wat gras eten. Terwijl wij aan de kant staan te fotograferen stopt de eenzame fietsen en ik loop gelijk naar hem toe en vraag waar hij vandaan komt. Scotland op zijn Schots prachtig. Ik vraag: fiets je al een tijd en moet je nog ver? Hij begon aan de kust in Oregon, Portland en hij moest naar de Atlantische kust onder Washington DC. Goh slechts 4.000 miles :-) Het is een bekende tocht, net zoiets als op de fiets naar Rome maar dan iets langer en meer heuvels.

Ik zeg veel fietsplezier and havea save ride, zo ben ik dan ook wel weer. Toen door naar de beroemdste geyser in Yellowstone. De parkeerplaats was leeg dus de camper ruim geparkeerd en wandelen naar het spektakel. De bankjes om de the old F. waren behoorlijk vol dus het zou wel bijna beginnen, nee hoor, over een uur pas dus wij naar het visitors centre. Daar stond op 25 bordjes 10:24 a.m. dus wij even rondkijken aldaar. Om nog even op mijn vroegere natuur- en scheikunde lessen terug te komen, het werkt net iets anders die geysers en rookpluimen. De aardkorst hier is redelijk dun en door allerlei (plumbing) dus scheuren en gaten in de bodem komt die hete lucht omhoog. Regen en sneeuw zorgen voor voldoende vocht en dat in gloeiende lucht geeft kokend water en bij genoeg water een waterfontein en bij minder water een stoomwolk. Leuk en educatief niet waar? Weer terug want het kan 10 minuten eerder of later gebeuren. En wij waren op tijd maar The Old Faithfull niet. Een kwartier te laat, waarschijnlijk een dienstregeling via de NS geregeld. Maar toen de kwam…… eerst wat gespetter en gesputter maar daarna GEWELDIG en HEFTIG en HOOG en PRACHTIG en MOOI en SUPER !!!!!! NA drie minuten was het klaar en konden de duizenden toeristen weer weg, de meesten gaan echt weg maar de diehards gaan wandelen, bergje op en af naar nog veel meer mooie geysers en bubbelbaden en riviertjes. Na twee uur hobbelen wel klaar en naar de campground terug, even winkelen in het dorp en pinnen en dan eten. Maar halverwege de camping staan er allemaal auto’s aan de kant en een Ranger (eigenlijk een parkwachter maar dat vinden ze hier te moeilijk om uit te spreken) dus wij dubbel parkeren en we zien een kudde Bizons met jonkies, prachtig, foto’s maken en nog een paar, toen kwam er een parkeerplek voor vijf auto’s vrij, dus daar paste ik maar net in en nog meer foto’s gemaakt. Even met de Ranger gepraat, een kudde bestaat alleen vrouwtjes en kalfjes en de mannen (Bizon Bulls, verrassend!!) leven alleen (solitair he said) en komen maar één keer per jaar in augustus (handig dat die beesten van de kalender afweten) in beeld en ook actie gezien de kalfjes. Daarna echt terug naar de campground en op tijd eten want vanavond ……. RODEO !!!!! Ik kan niet wachten :-)

Groeten uit een zonnig West Yellowstone, Montana (zo zeggen ze het hier ook altijd)

Fritzel.

Ps Zomaar wat Amerikaanse vragen, staan de geysers in de nacht uit en wie zet ze uit?

Doen ze het ook in de winter?

Wie doet alle dieren ’s-nachts in de hokken?

De greatings, morgen onderweg naar Dubois, wie of wat? Dubois (leve Google maps)