Van Sedona naar de Grand Canyon

Maandag 18 juli
Iedereen heeft vannacht goed geslapen. Om 6.00 uur zijn we weer opgestaan, Kai en Mika ietsjes later. De vogeltjes floten er alweer vrolijk op los. Na ons heerlijke ontbijt van toastbread met chocopasta pakken we de boel weer in. 
Eerst rijden we terug naar Sedona. We rijden allerlei zijstraatjes en bekijken alle bijzondere rotsformaties. Het wolkendek trekt open en plots zien we de mooiste rotsformaties felrood in het zonlicht baden. Hoe mooi is dit! We gaan ook nog op zoek naar de bijzondere kerk die hier gebouwd is bovenop de rotsen. We gokken op de churchroad (geniaal zijn we!) en ja hoor, bingo! Prachtig gezicht! 
We doen nog even boodschappen bij de Safeways (even bij de balie een klantenpasje halen gratis, en alle bonuskortingen ontvang je meteen, in ons geval 14 dollar korting op een rekening die dan nog 28 dollar is!). Yes, hier hebben ze onze favoriete blauwe bessen betaalbaar en een bak aardbeien (met de korting) voor maar 0,75 dollarcent. We kopen nog een doos ijsjes en genieten in de schaduw (het is toch weer zo'n 30 graden) van een heerlijke cornetto met smarties! Het 6e ijsje uit de doos geven we weg aan de dame die de tuinen van de parkeerplaats onderhoud. Ze bedankt ons wel 100 keer, grappig...
En dan op weg naar de grand canyon. We stoppen halverwege nog op een prachtige hoogvlakte, waar we nog even met zijn allen voetballen. Onderweg wordt het bewolkt en dreigend... Hmmm, hopelijk waait het over... Vlakbij de grand canyon worden we gewaarschuwd voor een bosbrand. Best wel spannend. Maar iedereen rijdt gewoon door, dus wij ook maar... Onderweg genieten we van de hoogvlaktes met in de verte bergen die op vulkanen lijken (of zijn?). 
Bij de grand canyon aangekomen rijden we snel naar de camping, we willen tenslotte nog wat gaan bekijken. Vlakbij de camping zien we grote herten, elks. Gaaf! Onze vooraf geboekte kampeerplek is vlakbij die elks. En inderdaad: tijdens het opzetten van de tent komen er wat elks voorbij lopen. Zo gaaf! Wat minder fijn is dat Kai, tijdens het spelen met Mika, achterover van een steen afvalt, op zijn elleboog. Hij heeft erg veel pijn aan zijn onderarm. Erwin doet alle checks en denkt dat het niet gebroken is maar gekneusd. Kai gebruikt hem niet meer. Hij wil ook gewoon graag naar de grand canyon dus we besluiten te vertrouwen op het oordeel van Erwin en voorlopig geen foto te laten maken. Op weg dus naar The Rim. 
Maar dan... Dan vallen de eerste regendruppels. Eerst denken we nog: gelukkig, hebben we geen last van de bosbrand. Maar de bui wordt best wel heftig. Niet gaan is natuurlijk geen optie. Ergens onderuit de auto vissen we een paar plastic regencapes en we gaan. De eerste kennismaking met The Rim is niet geweldig: stromende regen, vrijwel geen zicht in de canyon. We kunnen er ook wel weer om lachen. We besluiten eerst ergens een hapje te gaan eten (zelf koken gaat met dit weer echt niet lukken). En een wifi-hotspot te zoeken, maar dat lukt niet. Helaas dus weer geen verslagjes posten... Sorry jongens... 
Na een klef broodje Chili hotdog (best nog wel verrassend lekker) proberen we het opnieuw. Beter. Geen zon, maar ook geen regen. We doen het ervoor. Terwijl we nog wat rondwandelen komt de zon langzaam onder de wolken vandaan. De wolken kleuren fantastisch rood. We racen met de auto naar het punt waarop we het mooiste de zonsondergang zouden kunnen zien. We redden het net: het is prachtig! Felrode wolken boven een geweldige canyon! Wat gaaf! Als we bij de tent terug zijn begint het weer te regenen. We doen voor het eerst deze vakantie allemaal een pyama met lange mouwen aan en duiken de tent in. Gezellig, Ligretto spelen en chipjes eten. En dan lekker allemaal slapen. Dromend over een heerlijke dag!