Dit is dan echt reisverslag grand canyon en Page

Oeps, zie dat verkeerde verslag geplaatst was. Hier dan het goed!

Dinsdag 19 juli

Ook vandaag begint de dag alweer vroeg: om 6.00 uur stap ik de tent uit. Helaas, bewolkt, is mijn eerste gedachte. Kijk ik voor me, komt er een groep van zo'n 10 elks op me aflopen. Supergrote exemplaren, maar ook ukkiepukkies. Zo mooi. Erwin en Kai zijn ook al wakker en racen naar buiten. De elks lopen op 5 meter langs ons heen. Wauw!  3 fototoestellen draaien overuren... In de verte huilen roedels coyotes, heel bijzonder.
Na een check up van de arm van Kai (we denken nog steeds dat hij gekneusd is, dus geen foto) ontbijten we snel en pakken we de boel op. We beginnen nog met een bewolkte lucht, maar ergens halverwege de ochtend breekt de zon door. Wat is het hier mooi. Je hoort het van andere mensen, je leest het in reisverslagen, je ziet het op foto's, maar als je het zelf ziet is het echt ongelooflijk indrukwekkend. We doen eerst de route met de rode bussen, wandelen sommige stukken van viewpoint tot viewpoint, en kijken onze ogen uit. Op 1 plek zit een squirril ook op het randje naa de canyon te kijken, hahaha, net of hij het ook niet kan geloven hoe mooi het is.... Al is iedereen daarna best moe, we doen toch ook nog even een stukje met de oranje busroute. Mika vindt het welletjes, hij valt in de bus in slaap en wordt pas 1,5 uur later, als we al lang en breed aan het rijden zijn, weer wakker. 
Als we weg willen rijden begint het weer te regenen. En niet zomaar een beetje: het komt met bakken uit de lucht en het dondert en bliksemt. We stoppen onderweg het park uit dan ook niet meer bij de vele uitzichtpunten die daar ook nog zijn, we trappen het gaspedaal in en rijden naar Page. Onderweg is het ook overal ongelooflijk mooi. We zien prachtig gekleurde rotsen in rood, geel, grijs, bruin, fantastisch. Rondom Cameron zijn er hele bijzondere grijze bulten, hoe zijn die nou weer ontstaan? Prachtig.
In Page rijden we eerst naar de Walmart voor nieuwe gasflesjes. Dan bekijken we nog even de dam bij Lake Powel, blijft toch altijd bijzonder. De camping zoeken is een verhaal apart. Ik wil graag op onze intuïtie zoeken en eventueel mensen vragen, Erwin wil de navigatie gebruiken. Erwin wint. 1 probleem: onze navigatie en Erwin begrijpen elkaar nog niet zo goed. Volgens de navigatie moeten we 19 mijl buiten Page zijn. Oké, zou kunnen... Wij op weg. Onderweg een spelletje spelend, we zien nog een Racoon, best prima. Maar 19 mijl verderop is geen camping te zien... De weg begint hier blijkbaar, maar wij moeten op nummer 836 zijn... Dus vrolijk weer 19 mijl terug. Ondertussen begrijpt miepje waar we naar op zoek zijn en we blijken op mijn intuïtie op 1,5 mijl van de camping te zijn geweest. Hoezo hebben meiden geen richtinggevoel? 
De camping blijkt vrij luxe: er is een douche! Yes, daar zijn we ook wel aan toe! Ook is er dan eindelijk een zwembadje. We gaan eerst even eten, dan douchen, dan heerlijk lang in het zwembad spelen en dan nog maar eens douchen.... Lekker, fris! Het weer is qua temperatuur nu heerlijk. Het is vrij bewolkt en daardoor gelukkig geen 37 graden, maar zo rond de 30. De avond is zwoel, wel heel erg veel wind. Hopelijk houd de tent het... Het wordt een latertje: rond 22.00 uur (ja echt, we maken het veel te gek, hahaha) gaan we ons bedje in! Morgen moeten we vroeg op voor onze Tour door de Lower Antelope Canyons. Zin in!