Van Moab naar Heber City

Zaterdag 23 juli

We gebruiken 1 koffer, waar slaapzakken en slaapmatjes ingezeten hebben, nu als etenskoffer. Best handig, hoeven we niets steeds op zoek tussen alle troep die je met 5 mensen nu eenmaal hebt. Eten doen we deze vakantie van wegwerpbordjes en met wegwerpbestek. We hadden gewoon geen zin om onze tijd hier te verspillen aan afwassen. En op de meeste campings is dat ook niet zo makkelijk, we slapen tenslotte vrijwel altijd op campings 'in the middle of nowhere'. En ooit hebben we ergens gelezen dat afwassen slechter voor het milieu zou zijn dan wegwerpbordjes, dus we gunnen onszelf die luxe. Af en toe pakt de natuur ons keihard terug door precies tijdens het eten heel hard te gaan waaien en ja, dan waaien de bordjes natuurlijk weg. We halen deze dan braaf weer op en gunnen de natuur haar overwinning, om daarna alsnog van een wegwerpbordje te eten....

Omdat het zwembad pas om 10.00 uur open gaat is er geen ruzie over gelijk vertrekken of eerst nog even zwemmen... Al voor 9.00 uur zijn we weer op weg. Vico moet in de auto nog ontbijten, die was vanochtend niet de tent uit te krijgen. Blijkbaar slaap hij heerlijk op autoweggeluiden, Erwin en ik niet...

We rijden eerst naar deadhorse point, een plek waar je de Colorado River kunt zien meanderen door een canyon. Yep, je raadt het al: ook dit is weer prachtig om te zien. Maar het meest zijn we nog onder de indruk van een brutaal chipmunkje. Toen we uit de auto zijn gestapt heb ik blijkbaar wat cornflakes (onze vaste lunch, ieder een bak cornflakes, lekker makkelijk, iedereen vind het lekker, je raakt er vol van, ze hebben hier megazakken dus we hoeven dan niet zoveel tijd te stoppen in shoppen en het is houdbaar buiten een koelboxje: ik zeg ideaal!) die Mika gemorst had uit de auto laten vallen. Komen we terug bij de auto, zit er een chipmunkje uitgebreid te eten en hij is niet van plan om weg te gaan. Kan Erwin eindelijk die foto maken die hij al dagen probeert te maken (chipmunkjes zijn nogal schrikachtig en megasnel, dus tot nog toe mislukte de pogingen steeds).

Wij rijden door naar Canyonlands National Park, dit keer district Island in the sky. Ook hier kiezen we voor een korte wandeling, de mesa arch trail. Echt gaaf. Een kort wandelingetje (het is weer ruim over de 30 graden), lekker uitdagend voor de jongens maar niet te moeilijk, door een mooi stukje natuurschoon en met een fantastisch eindpunt: een natuurstenen boog waar doorheen je een prachtige canyon ziet. Fotogenieker kan niet! Iedereen maakt hier dan ook famieliefoto's en ja, wij ook. En foto's van alle kids apart. Prachtig!  De rest van dit gedeelte van Canyonlands vinden we ondertussen wat tegenvallen. We hebben denk ik al teveel moois gezien en dit lijkt erg veel op de vele mooie plekken die we al gezien hebben. Het gedeelte The Needles, waar we gisteren waren, vinden we zelf mooier, verrassender, anders dan de andere parken.

Rond 13.00 uur beginnen we aan de lange rit richting Salt Lake city. Omdat we heel wat Miles af te leggen hebben hopen we op weinig natuurschoon onderweg, want dan redden we het nooit met onze fotostops... Maar zo saai hoeft nou ook weer niet: 75 Miles dezelfde lange weg door een grote grindbak... Op weg naar Price worden we bergopwaarts ook nog eens ingehaald door mega vrachtwagens, hahaha... Blijkbaar zijn wij de enigen die ons aan de snelheid houden.
In Price weer even gauw boodschappen doen (we kopen voor 5 dollar een warme mega pizza die we lekker samen opsmikkelen, het avondeten wordt vanavond vast laat...) en dan weer rijden. Gelukkig wordt het hier wel weer mooier, we rijden nu echt de bergen in. Nog steeds wel rond de 35 graden, maar wel heel groen.
We rijden niet via Salt Lake City, maar er buiten omheen. Na Promo zoeken we een camping. De eerste camping is vol. De tweede camping helaas ook. Hmmmm, het wordt ondertussen al wel laat en we zijn best moe. Bij de derde camping, net voorbij Heber city, hebben we geluk. We kunnen de tent ergens op een veldje neerzetten. Geen picknicktafel voor het eerst. We hebben maar 1 stoel gekocht dus we leggen gauw wat slaapmatjes buiten, dat zijn ook prima zitplekken. De jongens gaan eerst lekker met zijn 3-en naar de speeltuin, bal mee, en voor het eerst deze vakantie kook ik (er is iets met campings en vuurtjes dat de oermens in Erwin los maakt, dus normaal kookt hij, maar vanavond is hij moe). Na het eten doen we nog een rondje om de camping heen, gaan we douchen en dan hup naar bed. De sterrenhemel is prachtig, je ziet de sluierwaas van een sterrenstelsel... Het is ondertussen 22.00 uur geweest. Voor hier laat, iedereen slaapt al...